Του Δημήτρη Ρομποτή*
Για λόγους δημοσιογραφικής δεοντολογίας και με αφορμή το ερώτημα που έθεσα χθες σχετικά με την ύπαρξη προγράμματος ιδιωτικής ασφάλισης για τους εργαζόμενους της πρώην ΕΡΤ, του οποίου υποτίθεται έκαναν χρήση μόνο 40 με 50 «πρωτοκλασσάτοι», πρέπει να πω ότι κατόπιν έρευνας δεν προκύπτει ότι η εν λόγω ασφάλεια ήταν προνόμιο για λίγους (αν και δεν αποκλείεται να ξεκίνησε έτσι). Ούτε φαίνεται (από τα μέχρι στιγμής στοιχεία) να προέκυψαν κάποιου είδους μίζες. Επρόκειτο για πρόγραμμα συμπληρωματικής ιατροφαρμακευτικής κάλυψης στην οποία συμμετείχαν όλοι οι εργαζόμενοι με μια μικρή παρακράτηση του μισθού τους. Το ερώτημα που μένει να απαντηθή τώρα είναι κατά πόσο υπήρχε και κάποιου είδους επιπλέον πλάνο για λίγους. Θα επανέλθουμε στο θέμα εν ευθέτω χρόνω, αν δεν μας προλάβη η εν Ελλάδι δημοσιογραφική έρευνα …
Ωστόσο, μεταξύ των εργαζομένων στην ΕΡΤ, όπως μου λένε άνθρωποι που ήταν μέχρι πρόσφατα εκεί, πάντα υπήρχαν τουλάχιστον δυο ταχύτητες. Δηλαδή, ακόμη και για στελέχη του ίδιου τμήματος, με ίδια χρόνια υπηρεσίας, κάποιοι έπαιρναν μέχρι και τριπλάσιο μισθό με διάφορα τεχνάσματα τα οποία γίνονταν αποδεκτά χάρη στο μέσον που είχαν. Για να μην μιλήσουμε για τις διάφορες «φίρμες» των οποίων οι αμοιβές σε καμμία περίπτωση δεν συνάδουν με συνθήκες χρεοκοπημένης χώρας και επιχείρισης.
Τώρα στο θέμα που ανέκυψε αναφορικά με τον υποτιθέμενο «απότομο», «αντιδημοκρατικό» έως και «ρατσιστικό» τρόπο που η κυβέρνηση έκλεισε …το φερέφωνό της, την καλύτερη απάντηση νομίζω την έδωσε ο πρώην υπουργός, κ. Στέφανος Μάνος σε ανακοίνωση που εξέδωσε και στην οποία αναφέρει μεταξύ άλλων: «Μπορούσε να διορθωθεί σταδιακά με την ΕΡΤ σε λειτουργία; Δεν το πιστεύω. Όσοι το υποστηρίζουν ή δεν ξέρουν τι λένε ή απλώς (το πιθανότερο) μας κοροϊδεύουν. Δεν έχετε παρά να δείτε την αδυναμία του Δημοσίου να απολύσει τους κλέφτες και καταχραστές. Το νομοθετικό πλαίσιο, η βραδύτητα της διοίκησης και της δικαιοσύνης, η απόλυτος απουσία αξιολογικών στοιχείων, καθιστούν την φαινομενικά σωστή διαδικασία απόλυτα ατελέσφορη. Ποιος θα απολυθεί και ποιος θα μείνει; Πότε αξιολογήθηκαν για να καταστεί δυνατή μια τέτοια διαδικασία; Ποτέ διότι στο Δημόσιο κανείς δεν ήθελε και δεν θέλει την αξιολόγηση.»
Πριν μερικά χρόνια, την εποχή των παχέων και παχυδέρμων αγελάδων, μίλαγα με δημόσια προσωπικότητα την οποία η τότε κυβέρνηση φλέρταρε έντονα για να αναλάβη την ΕΡΤ. Κι’όταν τον ρώτησα γιατί δεν δέχεται, αφού του παρουσιάζεται η δυνατότητα να επιτελέση ουσιαστικό έργο, «σώζεται η Ολυμπιακή;», μου απάντησε. «Πώς να σωθή η ΕΡΤ;». Ολοι λοιπόν ήξεραν ότι τα μερεμέτια είχαν ουσιαστικά εξαντληθεί, η μόνη λύση ήταν αυτή της …διάλυσης με τον τρόπο που έγινε προχτές.
Οσοι λοιπόν κόπτονται περί «δημοκρατικών διαδικασιών» και το παίζουν εκ των υστέρων υπερευαίσθητοι για το «απότομο» κλείσιμο της ΕΡΤ, στην πραγματικότητα δεν τους ενδιαφέρει η εξυγίανσή της, αλλά η συνέχεια της κατάστασης ως είχε. Κι’αυτό όχι λόγω του «πλουραλισμού», του «διαλόγου» και τα λοιπά ανούσια και φαιδρά που ακούγονται κατά κόρον, αλλά επειδή φοβούνται, και δικαιολογημένα, ότι αν πετύχη το «πείραμα» με την ΕΡΤ, αν δηλαδή στη θέση του κρατικού φερέφωνου προκύψη ένα καλύτερο (πράγμα πολύ δύσκολο, αφού και η σημερινή κυβέρνηση είναι συνένοχος και μέρος του προβλήματος) δίκτυο με δημόσιο κι’όχι κρατικό χαρακτήρα, θα υπάρξη συνέχεια σε άλλους οργανισμούς-προπύργια της καθεστηκυίας ψευτοεργατιάς και κομματοκρατίας, όπως ΙΚΑ, ΔΕΗ, νοσοκομεία κλπ. Αυτό τους στενοχωρεί κι’αυτό φοβούνται. Στην Ελλάδα του ο σώζων εαυτόν σωθήτω και η «αλληλεγγύη» έχει ιδιοτελή κίνητρα …
Είμαι ο τελευταίος που θα ήθελε να δώση εύσημα σε μία κυβέρνηση που διαχειρίζεται το χάλι στο οποίο δύο από τα κόμματα που την απαρτίζουν έφεραν τη χώρα. Ωστόσο, η απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ, εφόσον υπάρξη γόνιμη εξέλιξη και ανάλογη συνέχεια με άλλους οργανισμούς, μπορεί να αποδειχθή πραγματική επαναστατική ενέργεια.
*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος και εκδότης του περιοδικού ΝΕΟ με έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: Στον άλλο μεγάλο πυλώνα της εθνικής καταστροφής, τη Νέα Δημοκρατία, φαίνεται ότι για ακόμα μια φορά έχουν καβαλήσει καλάμι. Με αφορμή τις συζητήσεις περί επικείμενων εκλογών κάποιοι μιλούν μέχρι και για …αυτοδυναμία! “Old habits die hard!”
