Του Δημήτρη Ρομποτή*
Διάβασα κάπου ότι ο δήμαρχος Μαραθώνος, κ. Ψινάκης, σε μία από τις πρώτες εντολές του με την ανάληψη των καθηκόντων του, κάλεσε τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου να κάνουν μπάνιο τακτικά, να πλένουν τα μαλλιά τους και γενικά να προσέρχωνται στις συνεδριάσεις με κάποια ευπρέπεια που υποδηλώνει σεβασμό στον θεσμό και τη θέση που εκπροσωπούν. Πολύ καλά έκανε (άσχετα αν η λεπτομέρεια να πλένουν τα μαλλιά τους δεν ήταν απαραίτητη, χώρια που στοιχειοθετεί και «ντισκριμινέισον», επειδή, τέλος πάντων, κάποιος μπορεί να μην έχη μαλλιά). Το ότι προέρχονται από τον «λαό» οι δημοτικοί σύμβουλοι, δεν σημαίνει ότι πρέπει απαραιτήτως να ζέχνουν και να κυκλοφορούν σαν «ιμιτασιόν» μπετατζήδες! Το να εμφανίζεται ευπρεπώς ένας εκλεγμένος αξιωματούχος – όχι ως «μοντελάκι», μα ούτε σαν αρκουδιάρης – δεν είναι σοβαροφάνεια ούτε μούρη, αλλά στοιχειώδης υποχρέωση. Είναι κάτι σαν τη γυναίκα του καίσαρα: δεν αρκεί να είναι σοβαρή, πρέπει να φαίνεται και σοβαρή διότι ο κόσμος από αυτό που βλέπει κρίνει και σε αντιμετωπίζει ανάλογα. Κάθε δημόσιο πρόσωπο και δη εκλεγμένο από τη λαϊκή ψήφο είναι ένα είδους «ρόουλ μόντελ», έρχεται με το πακέτο αυτή η ιδιότητα, και να την αρνηθής δεν σημαίνει ότι δεν υφίσταται.
Ας ελπίσωμε ότι το παράδειγμα του κ. Ψινάκη θα ακολουθήση επιτέλους και ο πρόεδρος της Βουλής! Δεν σου λέω να τους κάνη κανονικούς ανθρώπους, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο διότι ο ανθρωπότυπος του βουλευτή προϋποθέτει γενετική μετάλλαξη, αλλά να μαζευτούν κάπως, να συμμορφωθούν, να δείξουν κάποιον σεβασμό στον εαυτό τους και ό,τι έχει απομείνει από το κοινοβούλιο. Μ’άλλα λόγια να πάψουν να εμφανίζωνται και να φέρωνται ως ακτήμονες αγρότες σε καφενείο τη δεκαετία του ’70! Είμαστε στο 2014 και πάμε για ‘15! Δεν είναι συντήρηση το να είσαι ευπρεπής όπως δεν είναι πρόοδος το να είσαι ρεντίκολο!
Βέβαια, πώς να τους μαζέψη ο πρόεδρος της Βουλής, όταν και ο ίδιος χρειάζεται μάζεμα, ιδιαίτερα όσον αφορά στη φραστική χυδαιότητα; Εδώ ισχύει το δάσκαλε που δίδασκες, ωστόσο θεσμικά έχει την ευθύνη να διατηρή την εν γένει ευπρέπεια της Βουλής, πράγμα που όχι μόνο δεν έχει καταφέρει, αλλά επί των ημερών του το όποιο επίπεδο έχει γίνει εντελώς …επίπεδο, έχει ισοπεδωθεί. Και δεν φταίει μόνο η Χρυσή Αυγή με τους αγραβάτωτους ένστολους του ΣΥΡΙΖΑ, η παρακμή αγγίζει όλο το …χάσμα του κοινοβουλευτικού χώρου.
Μία λύση στο πρόβλημα θα ήταν να υπάρχη κάποιου είδους …σχολική ποδιά, δηλαδή ένα ένδυμα, κοινό για όλους και όλες (όπως είναι της μόδας να αναφέρωνται και τα δύο γένη), το οποίο θα βάζουν προσερχόμενοι στον χώρο της Βουλής και θα απεκδύωνται όταν φεύγουν. Για να περιοριστούν οι αντιδράσεις στην εφαρμογή του μέτρου, θα μπορούσε κάθε κόμμα να επιλέξη το δικό του χρώμα, για να ξεχωρίζη, αλλά και να νομίζουν οι βουλευτές του ότι δεν υποτάσσονται σε κάποια νομοθετική μονομέρεια. Ετσι γίνεται και με τα παιδιά, τουλάχιστον οι σύγχρονες μέθοδοι αυτό λένε. Επιβάλεις καλύτερα αυτό που θέλεις όταν κάνεις τους νεανίας να πιστέψουν ότι το διάλεξαν οι ίδιοι ή τους δίνεις συμβολική δυνατότητα επιλογής τέλος πάντως, σε κάτι που έχεις εσύ αποφασίσει. Χώρια που με τις πολύχρωμες στολές θα μπορούσε να αποδωθή αποτελεσματικότερα ο οπτικός συσχετισμός των κομμάτων, τί χώρο δηλαδή καταλαμβάνουν στα έδρανα οι μπλε, οι πράσινοι, οι κόκκινοι, οι εμπριμέ της φυλακής (Χρυσή Αυγή), οι ροζ, οι φούκσια κλπ. Και από πλευράς Φενγκ Σούι τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα.
Οσο αφορά στην επιβολή του μέτρου, αλλά και τον περιορισμό της γλωσσικής χυδαιότητος, ο αποτελεσματικότερος τρόπος είναι πρόστιμο με αυτόματη αφαίρεση από τον μισθό τους! Κάθε φορά που δεν έβαλες την ποδιά σου, 100 Ευρώ! Πήγαινε μετά να κάνης αντίσταση, διότι πραγματική αντίσταση χωρίς πραγματικές συνέπειες δεν υφίσταται, είναι κοροϊδία. Είπες μια μαλακία, 200 Ευρώ! Βέβαια, εδώ δημιουργείται ένα τεχνικό πρόβλημα: άπαξ και ποινικοποιηθεί για προστίμου η φραστική μαλακία, οι βουλευτές όχι μόνο δεν θα παίρνουν μισθό, αλλά στο τέλος κάθε μήνα θα χρωστάνε κιόλας!
*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: 1) Πώς να σταματήσουν οι παλαιοκομματικής υφής «αξιωματούχοι» να ενεργούν κοντόφθαλμα, πελατειακά και με βάση κυρίως και αποκλειστικώς ψηφοθηρικές προτεραιότητες; Μπορούν τα αρπακτικά, αλλά και τα ζώα γενικά, να πάνε ενάντια στη φύση τους;
2) Μου αρέσει που κατηγορούν τον κ. Τσίπρα ότι δεν έχει “Plan B”! Μήπως έχει “Plan A”; Οπως και με τους προκάτοχούς του, τα σχέδια εξαντλούνται στην κατάκτηση της εξουσίας. Απο’κεί και πέρα έχει ο Θεός. Γιατί λέτε πήγε στο Αγιον Ορος;
The low level of public discourse, as witnessed daily in the Greek parliament most assuredly might include personal hygiene, its absence, in the manner in which officials appear in public fora.reeks have long ago become inured to this condition, tolerating to the extent that relief to their sight and smell is in sight! The article is yet another example of the writer’s superior ability, and a source of hope of the possibility of the revival of Greek journalistic professionalism — so far still to traverse!