Essay

Αν είναι «να τουρκέψουμε» για τους άλλους, να μας πληρώσουν όχι να τους πληρώνουμε!

By January 13, 2015 February 16th, 2018 No Comments

Του Δημήτρη Ρομποτή*

Στο σημείωμα της περασμένης  Παρασκευής αναφορικά με τους μουσουλμάνους και τη βιαίων καταβολών και προδιαγραφών – για να το θέσω με ήπιο τρόπο –  θρησκεία τους (δεν υπάρχει μη βίαια  θρησκεία, αν και μερικές το παρακάνουν) στα τόσα προκλητικά που έγραψα αν κάτι ξένισε και ξύνισε περισσότερο ήταν η διαπίστωση ότι στο ορατό μέλλον κάποιες χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, θα έχουν μουσουλμανική πληθυσμιακή πλειοψηφία, οπότε θα έπρεπε από τώρα οι νομοθέτες και η όποια, τέλος πάντων, «ιντελιτζέντσια» (τρόπος του …Λένιν, δηλαδή) να επεξεργάζωνται το πλαίσιο εκείνο που θα εξασφάλιζε ότι ο βίος για τους μη μουσουλμάνους δεν θα ήταν αβίωτος και θα περιφρουρείτο κάτι από την ανεκτικότητα της πολιτικής κουλτούρας που με τόσα και τόσα κατάφερε η ελλαδική κοινωνία να αναπτύξη. Σήμερα θα ήθελα να γίνω πιο συγκεκριμένος και να τολμήσω την «πρόβλεψη» ότι εφόσον η μετακίνηση πληθυσμών συνεχιστή με τους παρόντες ρυθμούς – η πιθανότητα είναι να ανέβουν – πλειοψηφία οι μουσουλμάνοι στην Ελλάδα θα είναι το πολύ σε δύο δεκατίες, είκοσι χρόνια δηλαδή για να το κάνω πιο λιανά!

Οπως δείχνουν τα πράγματα, ολόκληρη η βαλκανική χερσόνησος, με εξαίρεση τη Ρουμανία ίσως, θα έχη μουσουλμανική πλειοψηφία το πολύ σε 50 χρόνια. Η μετακίνηση πληθυσμών – άσχετα αν υποκινήται και από ποιούς, όπως λένε διάφοροι – δεν πρόκειται να σταματήση, όπως δεν σταμάτησε η κάθοδος των Δωριέων, η κάθοδος των Ούνων και λοιπών Νεοβαρβάρων (έτσι τους αναφέρουν τα βιβλία της ιστορίας, όχι μόνον εγώ) στην πάλαι ποτέ Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ή των Μογγόλων (Σελτζούκοι και βάλε) στα ανατολικά της. (Η σύγχρονος Ελλάς ασχολείται αποκλειστικά με την κάθοδο του …ΣΥΡΙΖΑ, λες κι’αυτό θα σημάνη κάποιου είδους ολοκληρωτική καταστροφή. Προσωπικά, αν ήμουν στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, το μεγάλο μου παράπονο θα ήταν ότι δεν έχει μείνει και τίποτα να καταστρέψω και εγώ!) Αποτέλεσμα αυτής της νέας μετακίνησης πληθυσμών θα είναι και η αλλαγή του υπάρχοντος πλαισίου διότι οι νεοφερμένοι, εν αντιθέσει με τους Νεοβαρβάρους της νεώτερης ευρωπαϊκής ιστορίας, ελάχιστη διάθεση έχουν να ενταχθούν με κάποιου είδους λειτουργικό τρόπο, σεβόμενοι τα θέσμια των χωρών όπου «εισβάλουν». Ο όποιος βαθμός αφομοίωσης – αναπόφευκτη σε κάθε διαδικασία ένταξης – είναι κατάρα! Το ζητούμενο είναι να γίνουν οι άλλοι σαν αυτούς ή να αφανιστούν από προσώπου γης!

Από ό,τι φαίνεται, η βόρεια Ευρώπη έχει έργοις αποφασίσει «να θυσιάση» τα Βαλκάνια σε μια απέλπιδα προσπάθεια να γλυτώση ή ίδια τη μουσουλμανοποίηση. Η συνθήκη του Δουβλίνου που επέβαλε οι νεοφερμένοι παράνομοι μετανάστες να μένουν στη χώρα εισόδου προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι ακριβώς η ασφαλιστική δικλείδα αυτής της πολιτικής. Η Ελλάδα, λόγω γεωγραφίας, βρίσκεται δυστυχώς στο μάτι του κυκλώνα και είναι εκ των πραγμάτων “εξπένταμπωλ”.

Η Ισπανία, η άλλη κύρια είσοδος μουσουλμάνων προς την Ευρώπη, όπως και η Ιταλία σε μικρότερο βαθμό, είναι σε ασφαλώς καλύτερη θέση. Η πρώτη έχει 40 εκατομμύρια πληθυσμό και η δεύτερη πάνω από 50. Η Ελλάς, να σας υπενθυμίσω, έχει γύρω στα 11 εκατομμύρια, σε προχωρημένη γήρανση λόγω υπογεννητικότητας. Και ενώ οι γυναίκες των μουσουλμάνων γεννάνε σαν κουνέλες, οι δικές μας είναι πρωταθλήτριες στις …εκτρώσεις. Ενας φίλος γιατρός μου έλεγε ότι πέρυσι οι αμβλώσεις ξεπεράσανε τις γεννήσεις, αλλά αυτό είναι σχετικό μεν, άλλο θέμα δε που χρήζει ξεχωριστής προσέγγισης. Είναι λοιπόν σαφές ότι οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, ακόμη κι’αν δεχτούν ένα μέρος του μουσουλμανικού κύμματος, δεν θα αλλοιωθή δραστικά το κοινωνικό τους «φάμπρικ». Τα αριθμητικά δεδομένα, εφόσον τα Βαλκάνια λειτουργήσουν ως κυμματοθραύστης, είναι με το μέρος τους, χώρια που οι δυναμικές αφομοίωσης τις οποίες διαθέτουν, σε συνδυασμό με τις κρατικές δομές που εξασφαλίζουν εφαρμογή νόμων και επιβολή – όπου χρειάζεται – πολιτιστικής αγωγής (τα πολυπολιτισμικά τα εφαρμόζουν όπου τους συμφέρει, όπως στο ποδόσφαιρο – βλέπε εθνικές ομάδες Γαλλίας, Γερμανίας), εκ των ουκ άνευ σε κάθε δυτική χώρα που θέλει να σέβεται τον εαυτό της, άρα όχι στην Ελλάδα, δεν αφήνουν περιθώρια παρεξηγήσεων.

Ενας άλλος παράγοντας που καθιστά τα Βαλκάνια την πλέον ευάλωτη ζώνη, είναι το γεγονός ότι στις περισσότερες χώρες διαβιούν γηγενείς μουσουλμανικοί πληθυσμοί, οι οποίοι μπορεί πολιτιστικώς να έχουν ελάχιστα κοινά στοιχεία με τους νεοφερμένους, ωστόσο αποτελούν πόλο έλξης. Επιλέον, διάφοροι παράγοντες, εντός και εκτός τους, εκμεταλλεύονται τη μουσουλμανική επέλαση που στο τέλος θα πνίξη και τους ίδιους, για πολιτικούς λόγους και προς άγραν περισσοτέρων προνομίων. ‘Η και με απώτερο στόχο την απόσχιση από τις κρατικές δομές, όπως συμβαίνει με την περίπτωση της ελλαδικής Θράκης ή της νότιας Βουλγαρίας. Την πολιτική αυτή βέβαια ενθαρρύνει ενεργά η Τουρκία, η οποία χρησιμεύει και ως αγωγός μουσουλμανικής πληθυσμιακής διοχέτευσης προς τις βαλκανικές χώρες.

Εφόσον η Ελλάδα έχη υποκύψει (αμαχητί) στα κελεύσματα της “μοίρας” για «να σώση» την υπόλοιπη Ευρώπη από τον μουσουλμανικό κίνδυνο, θυσιαζόμενη μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα ή ίδια, θα περίμενε κανείς να πουλήση αυτή την υπηρεσία πολύ ακριβά όχι να πληρώνη κι’από πάνω (μνημόνια). Εάν πάλι αποφασίση να αντισταθή σ’αυτό το ρεύμα, που ομοίως θα είναι προς το συμφέρον και των βορειοευρωπαίων, εξυπακούεται ότι οφειλές, επιτόκια, «σπρέντς», όλα θα πρέπη να τεθούν στο τραπέζι με ζητούμενο όχι απλά την παραγραφή τους, αλλά και την παραιτέρω ενίσχυση της Ελλάδος, με κάθε μέσον! Αυτή θα πρέπη να είναι η αιχμή του δόρατος της διαπραγμάτευσης που θα επιδιώξη η όποια νέα κυβέρνηση κι’αυτή είναι η γλώσσα που οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης σε επίπεδο λαών και ηγεσιών, θα μπορούσαν να καταλάβουν.

*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη.

ΥΓ: 1) Πιστός στον χαμαιλεοντισμό του ο κ. Νίκος Χατζηνικολάου, πήρε συνέντευξη από τον κ. Τσίπρα χωρίς γραβάτα … Αν ήταν και λίγο αξούριστοι, δεν θά’χαν τίποτα να ζηλέψουν από τον Αχμαντινετζάντ!

2) Το πολικό ψύχος κάπως ξεπερνιέται, το πολιτικό ψύχος όμως πολύ δύσκολα!

3) Αλλο πράγμα το ψηφιδωτό κι’άλλο το τουρλού! Το πρώτο είναι έργο τέχνης, με υλικά πολύ προσεκτικά διαλεγμένα, το δεύτερο γίνεται με ό,τι περισσέψει, όπως και το Ποτάμι …

4) Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα (αν είσαι Γκερέκου, Οικονόμου ή και Ραχήλ Μακρή)!

Contact

NEOhellenika

Demetrios Rhompotis, Publishing Committee Chairman of NEO Magazine