Του Δημήτρη Ρομποτή*
Η ειρωνία είναι ότι τόσο η – συντεταγμένη – χρεοκοπία και η συνακόλουθη κλοπή του χρήματος των καταθετών, όσο και η νέα εισβολή των Τούρκων με το «Μπαρμπαρός» και τα πολεμικά που ακόμη δεν λένε να μαζευτούν στον ναύσταθμο, έγινε επί «δεξιάς» κυβερνήσεως που αν και έβλεπε, σε «ρίαλ τάιμ», την αποσύνθεση της ύστερης ΑΚΕΛικής περιόδου ήρθε στην εξουσία εντελώς απροετοίμαστη, λες και πήγαινε σε τριήμερη σχολική εκδρομή! Το κυπριακό δίδαγμα λοιπόν, αφορά και στη σημερινή κυβέρνηση της Ελλάδος, όχι μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ. Η σπουδή των συγκυβερνώντων θά’πρεπε να στοχεύη στη μετά ΣΥΡΙΖΑ εποχή κι’όχι να αναλώνεται σε μια απέλπιδα προσπάθεια ανακοπής της πορείας του προς την εξουσία, μια πορεία που σε τελική ανάλυση με τόση επιμέλεια για να μην πω στοργή, εξασφάλισαν το ΠΑΣΟΚ και η μπλε εκδοχή του, η ΝΔ, τα τελευταία δυόμισυ χρόνια! Αν σε κάτι ήταν επιτυχημένοι ήταν ακριβώς σ’αυτό, να φέρουν τον ΣΥΡΙΖΑ εκεί που δεν θα μπορούσε ποτέ να ονειρευτή ότι θα πάη!
Οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος μπορούν να αισθάνωνται υπερήφανοι για τις μοναδικές ικανότητές τους, έστω κι’αν τελικώς στρέφωνται εναντίον τους και εναντίον των κομμάτων τους. Είναι συγκινητικός, βγαίνει από τα εσώψυχα του παλιού, καλού ελληνικού κινηματογράφου, αυτός ο κατά μαλακίαν αλτρουισμός που κι’αν δεν τον συναισθάνωνται ούτε οι ίδιοι, ενυπάρχει στο DNA του Νεοέλληνα μαζί με …τη Μεσογειακή Αναιμία. Για αυτό, όπως σοφά η εκκλησία μας προβλέπει εξέταση αίματος πριν το Μυστήριο του Γάμου (καλά τα Μυστήρια σου λέει, αλλά μη γεμίσουμε και αρρώστους), έτσι και το πολιτικό τελετουργικό θα έπρεπε να απαγορεύη τις ενώσεις ή συνασπισμούς κομμάτων από πρώτο βαθμό συγγενείας! Η συγκυβέρνησις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ (σκοπίμως βάζω πρώτα το ΠΑΣΟΚ) είναι εκ των πραγμάτων παρά φύσιν, σαν έναν πατέρας να παντρευτή την κόρη ή τον γιό του! Μόνο σε καταστροφή μπορεί να οδηγήση μια τέτοια ένωση ή στη γέννηση τερατουργημάτων όπως ο …ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας μάθει από το πάθημα αυτών που τον έφεραν στον κόσμο και τον κατέστησαν κόμμα εξουσίας, απέκλεισε τη συμμαχία με τη ΔΗΜΑΡ (μαλάκας είναι να παντρευτή την καθυστερημένη αδερφή του;), ενώ κατέστησε σαφές ότι γενικώς δεν ενδιαφέρεται για κυβερνήσεις συνασπισμού, τα θέλει όλα ή τίποτα που τραγούδαγε κι’ο Καρβέλας στις δόξες του.
Βέβαια, επειδή το παρά φύσιν είναι και σ’αυτουνού το DNA, κλείνει τα μάτια προς το ΚΚΕ, πιο πολύ όμως το κάνει επειδή ξέρει ότι αυτοί δεν πρόκειται να πούνε ναί σε ένα παιδί που αποκλήρωσαν επειδή τους γύρισε πλάτη. Οι ΚΚΕδες δεν αναμειγνύονται με κανέναν άλλον, αναπαράγονται αναμεταξύ τους όπως οι παλιές βασιλικές οικογένειες ή και κάποιες ομάδες φανατικών θρησκόληπτων, μέχρι να γίνουν κατακίτρινοι και να τους αποδεκατίσουν οι αρρώστειες εξαιτίας μη εμπλουτισμού των γονιδίων. Η αυτοκτονία, σε τελική ανάλυση, ανέκαθεν ήταν μια μορφή ευγονικής ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Το πρόβλημα με την περίπτωση του ΚΚΕ είναι ότι το καθυστερούν πέραν του δέοντος! (Ας όψεται … le bezahtas – παρά φύσιν τουρκογαλλικός γλωσσικός συνασπισμός “της αριστεράς και της προόδου” – και από πλευράς ΗΠΑ, πολύ πιθανόν, μέσω μη κυβερνητικών οργανισμών, πάγια τακτική της CIA. Αν σκανδαλίζωνται, ας ανοίξουν τα κιτάπια τους να δούμε από πού τα παίρνουν! Και τότε θα γελάση ο κάθε …Πικραμμένος!)
* “Το ανθεί και φέρει κι’άλλα …” δεν το έγραψε ο Βασίλης Μιχαηλίδης, είναι από το ποντιακό τραγούδι “Πάρθεν η Ρωμανία”. Το χρησιμοποίησα στην περίπτωση της Κύπρου, ποιητική …αηδία.
*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: 1) Μια χώρα στην οποία ο Αυτιάς είναι δημοφιλής ως δημοσιογράφος, ίσως είναι καλύτερα να καταστραφή …
2) Μια εφημερίδα έχει κατακρημνιστεί θεματικά όταν η ανάγνωσή της δεν διαρκεί ούτε για ένα …χέσιμο!
