Του Δημήτρη Ρομποτή*
Τα απανωτά κύματα λαθρομεταναστών και προσφύγων (δεν είναι το ίδιο πράγμα, όσο κι’αν η δήθεν «αθρωπιστική» ασχετοσύνη κάποιων επαγγελματιών της «αριστεράς» βάζει τα πάντα στο ίδιο τσουβάλι) με κατεύθυνση την Ευρώπη κυρίως μέσω Ελλάδος δεν αφήνουν περιθώρια για ερασιτεχνισμούς και χαϊδομπεμπέδικες θεωρήσεις τύπου κας. Χριστοδουλοπούλου. Το θέμα πέραν από ανθρωπιστικό είναι και εθνικό ξεπερνώντας μάλιστα σε προτεραιότητα το μέσα ή έξω από το Ευρώ ή την τελική συμφωνία για να αποφευχθή η οικονομική κατάρρευση. Η Ελλάδα έχει έναν γηρασμένο (και μαλακισμένο) πληθυσμό 10 εκατομμυρίων. Με τον ρυθμό που έρχονται οι παράνομοι μετανάστες και οι πρόσφυγες σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα οι σημερινοί Ελληνες θα κινδυνεύσουν να γίνουν μειοψηφία στην ίδια τους τη χώρα! Το «φάμπρικ», ο κοινωνικός ιστός έχει ήδη διαρραγεί και σε λίγο καιρό θα έχει καταστραφή τελείως. Η Ιταλία, η οποία λανθασμένα μπαίνει στο ίδιο πακέτο από πλευράς μεταναστευτικού συναγερμού, έχει 60 εκατομμύρια πληθυσμό. Και πέντε εκατομμύρια λαθρομετανάστες να μείνουν εκεί δεν θα υπάρξη πληθυσμιακή αλλοίωση ικανή να πλήξη τις κοινωνικές δομές. Για την Ελλάδα όμως το πρόβλημα είναι ζωής ή θανάτου!
Η Ευρώπη όλον αυτόν τον καιρό ξορκίζει το κακό ελπίζοντας ότι η συνθήκη του Δουβλίνου που προβλέπει οι παράνομοι να μένουν στη χώρα εισόδου είναι αρκετή για να τους προστατεύση. Μόλις όμως άρχισαν οι μετανάστες να κινούνται μαζικώς προς Βορράν τους έπιασε η φούρια. Προχτές η κα. Μέρκελ ζήτησε να γίνη καταμέτρηση και ταυτοποίηση, πριν λίγες μέρες κυβερνήσεις μικρών χωρών της κεντρικής Ευρώπης προσφέρθηκαν να κρατήσουν μερικές εκατοντάδες, αλλά μόνο Χριστιανούς (δεν το κάνουν από θρησκευτική ευαισθησία, πολιτιστικά βλέπουν το θέμα και δεν ντρέπονται να υπερασπίσουν αυτό που είναι, εν αντιθέσει με τους Ελληνες), άλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλαδή! Ουσιαστικές πρωτοβουλίες αντιμετώπισης του προβλήματος πρέπει να λάβουν οι χώρες που επιβαρύνονται περισσότερο, εν προκειμένω η Ελλάδα και σε πολύ μικρότερο βαθμό η Ιταλία.
Επειδή στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις έχουν αρχίσει να αλλάζουν όπως τα σώβρακα, απαιτείται η προσπάθεια να έχη υπερκομματικό, υπερκυβερνητικό χαρακτήρα με επικεφαλής τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μια τέτοια μόνιμη επιτροπή θα μπορούσε να επεξεργαστή διάφορα σενάρια και να τα θέση σε εφαρμογή το ταχύτερο, όπως, για παράδειγμα, οι λαθρομετανάστες και οι πρόσφυγες να εγκατασταθούν σε ένα ή δύο ακατοίκητα νησιά, με οικονομική στήριξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ώστε να δημιουργηθούν οι όσο το δυνατόν καταλληλότερες συνθήκες προσωρινής διαβίωσης. Η δε πρωτοβουλία να τεθή υπό την αιγίδα του ΟΗΕ ώστε να αποφευχθούν και οι όποιες ανθρωπιστικού χαρακτήρα παρεξηγήσεις. Εκεί, εκτός από ασφάλεια, διατροφή, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την ταυτοποίηση που ζήτησε η κα. Μέρκελ, μπορεί να προσφέρεται και στοιχειώδης εκπαίδευση στα παιδιά, όπως και επαγγελματική εκπαίδευση στους μεγαλύτερους, στον τεχνικό κυρίως τομέα. Θα μπορούν δε, όσοι ήδη έχουν τεχνικές ικανότητες να εργάζωνται για τη δημιουργία και αποπεράτωση της υποδομής που χρειάζονται αυτοί οι χώροι έναντι κάποιας αμοιβής. Παράλληλα, η Ελλάδα θα έχη την άνεση να επιλέξη ποιοί από αυτούς τους μετανάστες ή πρόσφυγες θα μπορούσαν να μείνουν νόμιμα στη χώρα. Μ’άλλα λόγια, να μπορή να κρίνη τις ρεαλιστικές δυνατότητες προσαρμοστικότητας κάποιων ώστε να διοχετεύωνται στην κοινωνία ως Ελληνες πολίτες. Το ίδιο και όποιες άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα επιθυμούσαν. Οι υπόλοιποι, μετά την ταυτοποίηση, θα έμπαιναν σε διαδικασία επαναπροώθησης ή θα μπορούσαν να κάνουν αιτήσεις μετανάστευσης σε άλλα κράτη. Το πρόβλημα δεν λύνεται μ’αυτή την πρόταση, τίθεται όμως υπό έλεγχο.
Τέτοιου είδους «νησιά»(enclaves) θα μπορούσαν, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και την προστασία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να δημιουργηθούν επίσης στο Κοσσυφοπέδιο και τη Βοσνία που είναι και μουσουλμανικές χώρες. Αφήστε δε που λαμβάνουν κατά κόρον βοήθεια από τον διεθνή παράγοντα ούτως ή άλλως. Δεν είναι άσχημη ιδέα να υποχρεωθούν να βοηθήσουν για ένα χρονικό διάστημα ομόθρησκούς τους!
Είναι απαραίτητο τέλος, να δημιουργηθή μια μεγάλη, ουδέτερη ζώνη μεταξύ Ιράκ και Συρίας, υπό την προστασία του ΝΑΤΟ, για να μπορούν να καταφύγουν εκεί οι πρόσφυγες των εμπόλεμων περιοχών. Εκεί επίσης μπορούν να επαναδιοχετεύωνται πρόσφυγες που ήδη έχουν φτάσει στην Ευρώπη. Ας μην αυταπατώμεθα, κανένα ευρωπαϊκό κράτος δεν θέλει αυτούς τους ανθρώπους, η άρον άρον προσφυγιά σε κοινωνίες με τις οποίες ελάχιστη σχέση έχουν πολιτιστικά είναι επώδυνη και για τους ίδιους και για τις χώρες υποδοχής.
Παράλληλα να ενταθούν μέσω Ευρωπαϊκής Ενωσης και ΝΑΤΟ οι πιέσεις στην Τουρκία (την Ελλάδα δεν την υπολογίζουν όσο κι’αν φωνάζη) ώστε να παταχθούν τα κυκλώματα λαθρεμπόρων. Εάν η Τουρκία δεν συμμορφωθή, να επιβληθούν οικονομικές κυρώσεις. Ας αναλάβη η Γερμανία να στείλη το μήνυμα. Η Ελλάδα, ελλείψει σωστής προετοιμασίας ως συνήθως, δεν έπαιξε σωστά ούτε το χαρτί της συσσώρευσης λαθρομεταναστών στο έδαφός της ώστε να ζητήση ευνοϊκότερους όρους αναφορά με την αποπληρωμή του χρέους. Ας πατήση πόδι έστω την ύστατη στιγμή, ζητώντας από τις εταίρες χώρες να αναλάβουν έμπρακτα και ουσιαστικά τις ευθύνες τους. Εφόσον δεν θέλουν τους παράνομους και τους πρόσφυγες στο έδαφός τους, ας πληρώσουν την Ελλάδα να τους φροντίση και να τους επαναπροωθήση κι’ας τη βοηθήσουν με οποιονδήποτε άλλον τρόπο να επιτύχη η προσπάθεια γιατί είναι και προς το δικό τους συμφέρον! Αυτή τη γλώσσα την καταλαβαίνουν πολύ καλά …
*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: 1) Με το κακό όνομα που έχουν πάρει οι Ελληνες διεθνώς όσον αφορά στη φοροδιαφυγή, ενδέχεται το IRS (αμερικανική εφορία) να αρχίση να ψάχνη περισσότερο αν οι ομογενείς επιχειρηματίες πληρώνουν φόρους. Και εκεί να δήτε τί θα γίνη …
2) Η Ελλάς έχει ελάχιστους αστούς και πολλούς …αστείους (μικροαστούς)!
3) Σχετικά με το σημείωμα της περασμένης Παρασκευής, θεωρήστε ότι με χτύπησε η αυγουστιάτικη ζέστη! Ο κ. Μεϊμεράκης αντί του γενναίου ξεκαθαρίσματος μαζεύει πάλι όλο το σκουπιδαριό στο όνομα της «συσπείρωσης» και της «μεγάλης μάχης»! Καλά, δεν έμαθε τίποτα από τον κ. Σαμαρά; Και απλός θεατής να ήταν κάτι θα είχε πιάσει…
Never have I read an article from this distinguished nourist with whom I disagree so profoundly, so distressingly. My starting point is that both of us have found a warm welcome as immigrants, albeit legal and with authorized papers), in this blessed nation we are citizens — the United States of America! For several years, Greece has sustained an unplanned and ongoing assault by refugees seeking respite from constant warfare in the hottest, most murderous spots — Syria, Afghanistan, Iraq, Sudan, Libya, even Nigeria. The effect has been the paralysis of a Greek government to address the challenge alone — where a belated European response is now being fashioned — radicalizing society, and feeding the popularity of the anti-immigrant, neo-Nazi not-so Golden Dawn Party! Now to the fraught topic of the long-term impact of immigrants, in the main Muslim, on Greek society. The insistent thought is the need to keep it pure in blood and culture. The first is downright dangerous and impossible: the last person who tried it caused the murder of 50 million “undesiraes.” The second is chimera: populations have migrated for eons, and will continue to do so, even as narrow-minded Greeks shout and kick to forestall shedding their reactionary notions to embrace the chance to become a modern, progressive, tolerant European country! Dimitris alludes to the mere 10 million making up Greece, a declining number, while becoming elderly and the society atrophied. The answer is the American model, welcoming scheduled infusion of refugees into the Greek social stream. Astounded I continue to be as I walk the Volos Paralia to hear Greek spoken by immigrants of varied hues who wrongly think (given the inherent racism they encounter), they have come to their Promised Land. More, of course can be said, suffice it, for now, to conclude reiterating my dismay with my friend’s views on this subject; hoping that his lapse in judgement is temporary.