Του Δημήτρη Ρομποτή* Τούτες τις μέρες ξανάρχεται στην εθνική μνήμη το Επος (με αναγραμματισμό γίνεται πέος) του ’40 και ο καθένας αντλεί τα δικά του νοήματα όπως και εφόσον μπορή, πέραν από τα συλλογικά που συνοψίζονται σ’αυτό που με κραυγαλέο πάθος βροντοφώναζαν οι Βλάχοι δάσκαλοί μας: «μέχρι τώρα λιέγαμε ότι οι Ελλιηνες πολιεμούν σαν ήρωες, στο εξής θα λιέμε ότι οι ήρωες πολιεμούν σαν Ελλιηνες»! Αναμφίβολα οι μεγάλοι πρωταγωνιστές ήταν οι στρατιώτες, οι γυναίκες της Πίνδου που είχαν αναλάβει εθελοντικώς τον ανεφοδιασμό του μετώπου, οι γυναίκες των πόλεων που έπλεκαν κάλτσες και έστελναν κιβώτια με ό,τι μπορούσαν στους πολεμιστές και…
Του Δημήτρη Ρομποτή* Ξύπνησα κάθιδρος «εν τω μέσω της νυχτός», αλαφιασμένος πέταξα τα σκεπάσματα ενώ το «ρολόι του κόσμου» χτυπούσε σημειωτόν! Αφουγκράστηκα την αρμονία του σύμπαντος αλλά ακουγόταν σαν κινεζικός καυγάς κι’αποφάσισα να επιστρέψω στον λήθαργο «ένθα ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός» μα λίγο από όλα κι’ακατάσχετα, «one size fits all» και ο Προκρούστης απέθανε άνεργος! Ο χειμώνας σέρνει από τους γιακάδες το καλοκαίρι που ως πιτσιρικάς αρνείται πεισμωμένα να μπη εσωτερικός για την πολύμηνη μάθηση. Στη μέθη του Αυγούστου και το ξεφάντωμα του Τρυγητή θαρρούσε πως τά’μαθε όλα, χώρια που σιχαίνεται τις εκθέσεις για τα πρωτοβρόχια και…
Του Δημήτρη Ρομποτή* Επροχτές, καθώς περπατούσα κατά μήκος της Λέξινγκτον, είδα έναν αψηλό και ευτραφή κύριο με μια γαλλική φραντζόλα παραμάσκαλα και θα έπαιρνα όρκο ότι ήταν ο Φίλης του ΣΥΡΙΖΑ! Βέβαια, κάτι δεν μου πήγαινε καλά διότι πώς μπορεί να είναι ο Φίλης με μία μόνο φραντζόλα (από τις γαλλικές, τις μακρόστενες, τις κριτσανιστές); Τελικώς κι’αφού πλησίασα περισσότερο, πριν κάνω το λάθος να αναφωνήσω «κε. Υπουργέ», διεπίστωσα ότι επρόκειτο μάλλον για κάποιον ατημέλητα ενδεδυμένο διανοούμενο ή «χόμλες» που δεν έδωσε και καμμία σημασία στην εξεταστική ματιά μου. Θα μπορούσε βέβαια να ήταν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν το διακινδύνευσα…
Του Δημήτρη Ρομποτή* Η παραίνεση του Αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν προς την Ελλάδα να σέβεται τα δικαιώματα των μουσουλμάνων κατά το ετήσιο δείπνο του Τάγματος των Αρχόντων του Αγίου Ανδρέα που πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου στο Χίλτον του Μανχάτταν, ήταν το μόνο «φάλτσο» σε μια κατά τα άλλα άρτια οργανωμένη και πανηγυρική εκδήλωση που έχαιρε της παρουσίας ενός τόσο υψηλόβαθμου προσκεκλημένου. Ηρθε ως κεραυνός εν αιθρία (η δήλωση, όχι ο προσκεκλημένος) και το δειλό χειροκρότημα που πήγε να αρχίση επιβεβαίωσε την αμηχανία των παρευρισκομένων. Εκτοτε αιωρείται το ερώτημα αν τού’φυγε στον ρητορικό του οίστρο – έχει ξαναγίνει, πέρυσι συγκεκριμένα, με…
Του Δημήτρη Ρομποτή* Ιδρωκόπησε πολύ, μάτωσε ο Αντερσον Κούπερ του CNN στη χτεσινοβραδυνή τηλεμαχία των Δημοκρατικών να φτάση τον …Πάνο Χαρίτο της ΕΡΤ, αλλά δεν τα κατάφερε! Στις καλύτερές του στιγμές άντε να ήταν …Χατζηνικολάου! Αφήστε δε το σκηνικό που θύμιζε «ρινγκ» πυγμαχίας, εν αντιθέσει με αυτό της ΕΡΤ που τους είχε σε θρανία σαν μαθητούδια με τον δάσκαλο στη μέση να φοβερίζη μήπως παραβούν τους κανονισμούς κι’ανάψη η κουβέντα να πουν καμμιάν αλήθεια κατά λάθος! Η Αμερική εκτός από δημοκρατία υπολείπεται πλέον και σε τηλεόραση, μπορεί να είναι η πρώτη διδάξασα σ’όλα αυτά, αλλά η μονίμως πτωχή πλην όχι…
Του Δημήτρη Ρομποτή* Ο Σταύρος Τζίμας με άρθρο του στην Καθημερινή το οποίο τιτλοφορείται «Η σημασία της Αμφίπολης» καταπιάνεται με τη σχιζοφρένεια που χαρακτηρίζει τη σημερινή κυβέρνηση αλλά και ένα όχι ευκαταφρόνητο τμήμα της ελλαδικής κοινωνίας. Συνιστώ να το διαβάσετε ολόκληρο, εν περιλήψει όμως αναφέρει ότι η υπεύθυνη των ανασκαφών, κ. Κατερίνα Περιστέρη, κατά τη διάρκεια ομιλίας της σε αποφοίτους του Αριστοτελίου Πανεπιστημίου ανέφερε ότι ο νεκρός, περί την πιθανή ταυτότητα του οποίου ξοδεύτηκαν τόνοι μελάνης και φαιάς ουσίας σε μια φρενίτιδα που θύμιζε εν πολλοίς το πάλαι ποτέ ανοικτό (για μια σαιζόν) ερώτημα «Ποιός πυροβόλησε τον Τζέι Αρ» στη…
Του Δημήτρη Ρομποτή* Ενα ιστολόγιο, όπως ετούτο, εκ των πραγμάτων είναι βήμα γνώμης, δεν κάνει ρεπορτάζ και η όποια δημοσιογραφική έρευνα έχει στοχοθετικό χαρακτήρα. Πλην όμως στον χώρο της …ωμογένειας είναι ανάγκη πολλές φορές οι γραμμές να μην ισχύουν και όλοι, λίγο ως πολύ, γινόμαστε «κροσόβερ» δημοσιογράφοι όταν οι συνθήκες το απαιτούν. Εδώ και πολύ καιρό έχω γίνει αποδέκτης παρατηρήσεων, μέχρι και αγανακτισμένων παραπόνων, αναφορικά με την εδώ κυπριακή αποστολή και τις υπηρεσίες που προσφέρει. Με τον όρο κυπριακή αποστολή εννοώ το Γενικό Προξενείο και τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία στα Ηνωμένα Εθνη που συστεγάζονται μαζί με άλλες υπηρεσίες στο λεγόμενο Κυπριακό…
Του Δημήτρη Ρομποτή* Eυτυχώς που στον κόσμο υπάρχουν και χειρότερα! Στο χάλι λειτουργεί παρηγορητικά να ξέρης ότι δεν είσαι ο τελευταίος της παρέας που ξύνει τον πάτο του ιστορικού γίγνεσθαι. Δεν ξέρω κατά πόσο βοηθάει όσον αφορά στην πιθανή ανάκαμψη, σίγουρα όμως προσφέρει ψυχολογικού χαρακτήρα αρωγή, διόλου ευκαταφρόνητη στις δύσκολες μέρες μας όπου ο ψυχολόγος έχει γίνει το ίδιο απαραίτητος με τον δικηγόρο. Κι΄όταν μιλάμε για κράτη, όπως εν προκειμένω, τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα διότι δεν υπάρχουν καν ψυχολόγοι αλλά θεράποντες ιατροί οι οποίοι αναλαμβάνουν να σε συμμορφώσουν δια της βίας σαν βλέπουν ότι ο ίδιος δεν μπορείς…
Του Δημήτρη Ρομποτή* Σήμερα είπα να γράψω για τις εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας, δεν θα το κάνω όμως γιατί υποσχέθηκα στον εαυτό μου να κόψω τις μαλακίες! Πέστε με απαισιόδοξο, στριμμένο, ότι κριτικάρω εκ του ασφαλούς, πως είμαι έξω από τον χορό, μέχρι και ότι εκτελώ εντολές (ούτε τις Δέκα δεν έχω καταφέρει, πώς να υπακούσω σε περισσότερες;) από σκοτεινούς κύκλους, αλλά πρώτη φορά τόσα πολλά διανοητικώς ψοφίμια έχουν μαζευτεί σε έναν χώρο που (μωρο)φιλοδοξεί να ξανακυβερνήση! Και δεν αναφέρομαι μόνο στους υποψηφίους, αλλά και στον ευρύτερο κύκλο στελεχών. Το κόμμα που καυχιέται ότι το ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής,…
Του Δημήτρη Ρομποτή* Λόγω του προσφάτου ταξιδιού μου «στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία» – γύρισα προχτές – γλύτωσα την έκθεση στην κοσμοπλημμύρα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που καθιστά το Μανχάτταν ουσιαστικά απρόσιτο, στην παπική επίσκεψη με όλα τα δακρύβρεκτα φαιδρά της – ο Αγ(ρ)ιώτατος Ρώμης το παίζει φιλάνθρωπος τη στιγμή που χιλιάδες, κυρίως Αφρικανοί, πιστοί του πεθαίνουν από το Εϊντς επειδή τους απαγορεύει τη χρήση προφυλακτικών (εντάξει, επειδή είναι ζώα και περιμένουν να τους πη ο πάπας κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι πρέπει να πεθάνουν κιόλας!) – και τέλος στην πρωθυπουργική επίσκεψη η οποία από πλευράς δείκτη φαιδρότητος…