Με αφορμή τη Γιορτή και των 24ων Ελληνικών Γραμμάτων …

Του Δημήτρη Ρομποτή*

Τη γλώσσα μας την έδωσαν ελληνική αλλά εμείς προσπαθούμε να της βγάλουμε τα μάτια με κάθε ευκαιρία! Κι’όταν ακούς ή βλέπεις ότι η κακοποίηση γίνεται στον κατ’εξοχήν χώρο καλλιεργείας της γλώσσης όπως είναι τα ελάχιστα ελληνικά σχολεία της …ωμογένειας, η οργή και ο πόνος αυξάνονται εις το τετράγωνο. Είναι πραγματικά αποκαρδιωτικό να διαβάζης ονόματα διδασκαλισσών στα οποία έχει καταργηθεί εντελώς άκομψα το θηλυκό γένος τους. Βλέπεις μέχρι ανακοινώσεις ή ελέγχους μαθητών στις οποίες η προϊσταμένη εκπαιδευτικός αναγράφεται, επί παραδείγματι, ως Φωτεινή Καραπούτσος! Μα είναι δυνατόν; Το σωστό θα ήτο Φωτεινή Καραπούτσου! Τόσο δύσκολο είναι επιτέλους να το γράψουν σωστά; Και τί περιμένης να κάνουν οι μαθήτριες όταν βλέπουν τις δασκάλες τους να κακοποιούν το επίθετό τους τοιουτοτρόπως; (Διάλεξα τυχαία το όνομα, διότι κάποια με το επίθετο Καραπούτσου – και ποτέ Καραπούτσος – θα είναι υποχρεωτικά και φωτεινή, τί φωτεινή δηλαδή, ολόφωτη!)

Να πώ πάλι ότι κάποιες είναι αθεράπευτα φεμινίστριες και δεν θέλουν να χρησιμοποιούν το επίθετό τους στη γενική πτώση για να μην δείχνουν ότι ανήκουν σε άνδρα; Αν ήταν έτσι όμως θα δούλευαν σε ενοριακό σχολείο; Διότι άμα είσαι …αντιστασιακή δεν υποτάσσεσαι γενικώς, ή κάνω λάθος; Εν τοιαύτη περιπτώσει, εφόσον η ζωή ή άτιμη, η παλιομπαμπέσα τα φέρνει μερικές φορές με τρόπο που μας παγιδεύει, εάν η κα. Φωτεινή είναι φεμινίστρια και απεχθάνεται το Καραπούτσου το σωστό θα ήταν να γράφεται ως Φωτεινή Καραπούτσα! Για όλα υπάρχουν λύσεις εντός του πλαισίου της γραμματικής νομιμότητος, αρκεί να βάλουνε το τσερβέλο τους να δουλέψη και να αναλογιστούνε τις ευθύνες τους ως αναμεταδότες και μπολιαστές της γλώσσας του Ομήρου (και του …κακομοίρου) στις νέες γενιές! Εάν πάλι το μυαλό της δεν παίρνη τέτοιες στροφές, ας το αγγλοποιήση. Να λέγεται Fotini Blackdick! Πού το μεμπτόν;

Υπάρχουν δε πολλά επίθετα τα οποία μπορεί να εμφανίζωνται στην ονομαστική και γενική πτώση ταυτόχρονα και να είναι απολύτως σωστά! Τέτοια περίπτωση είναι η Ευανθία Ρεμπούτσικα, με το ενίοτε ξεκούρδιστο βιολί, σε συναυλίες μάλιστα (να τα λέμε αυτά). Εφόσον το πατρικό είναι Ρεμπούτσικας, το θυλυκό στην ονομαστική θα είναι η Ρεμπούτσικα όπως επίσης και η γενική του αρσενικού γένους. Εάν η Ευανθία ήτο δασκάλα σε ελληνικό σχολείο της …ωμογένειας δεν θα είχε κανένα πρόβλημα με την αναγραφή του ονόματός της. Δεν είναι όμως, σε εμάς έπεσε η …Καραπούτσος και μετά κάνουμε τους έκπληκτους ότι η εδώ ελληνική παιδεία τείνει να γίνη …καραπουτσαριό!

Στο σημείο αυτό να αναφέρω, διότι δεν θέλω κι’άλλες έχθρες, ότι οι δάσκαλοί μας στα ασφυκτικώς περιορισμένα πλαίσια του ηλίθιου εκπαιδευτικού προγράμματος, ο έχων το γενικό πρόσταγμα του οποίου λογαριάζει την αξία των “διδακτικών” βιβλίων που επιμελείται με το …βάρος, επιτελούν πραγματικά ηράκλειο έργο. Με μισθούς της πλάκας τις περισσότερες φορές, με ιερείς και ενοριακά συμβούλια που βλέπουν το σχολείο όχι ως φυτώριο έμψυχου υλικού αλλά ως …περιττό άλγος, είναι οι πραγματικοί ήρωες της πραγματικής ομογένειας. Ούτε οι πρόεδροι, ούτε οι τελετάρχες κι’ούτε οι λογής λογής εμποράκοι της ελληνοφωνίας που αναμασάνε τα ίδια τους τα ψέμματα για να βουτάνε καμμιά οικονομική ενίσχυση (όπως γνωστού ιδρύματος που τα δίνει σε σύλλογο εκπαιδευτικών με την προϋπόθεση εν συνεχεία να πληρωθή η έκδοση σχετικού ενθέτου) ή να παριστάνουν τους πατριώτες. Οι δάσκαλοι και οι γονείς που βοηθάνε με κάθε τρόπο, αυτοί να τιμηθούν και να ακουστούν! Κι’αντί να δίνη παράσημα το ελληνικό κράτος σε φαντασμένα ξεβελάσματα που το παίζουν παράγοντες της ομογένειας και πωλούν πολιτικαντισμό σε ελλαδίτες κομματάρχες, ας τιμήση καμμιά φορά και κανέναν δάσκαλο!

Οπως λέει και το λαϊκο άσμα υπό του Στράτου Διονυσίου, “Οσο υπάρχουν δάσκαλοι θα βγαίνουν μαθητάδες”…

Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη.

ΥΓ: 1) Ο Κιμούλης διευθυντής στο πολιτιστικό κέντρο που δώρισε το Ίδρυμα Νιάρχου στο ελληνικό κράτος! Φαβορί για τη θέση ήταν η … Κατσέλη, αλλά την έφαγε στη στροφή. Ευτυχώς που στην Ελλάδα πάντα οι κατάλληλοι άνθρωποι πάνε στις κατάλληλες θέσεις! (Για όσους αμφέβαλλαν ότι το κέντρο θα γίνη ένα ακόμα Μέγαρο Μουσικής στα χέρια του κράτους…)

2) Αντί για ποινή στους στρατιώτες που σχημάτισαν τον αλβανικό αετό και πόζαραν στο φέισμπουκ, θα πρέπη να επιβληθή 5ετή θητεία στα σύνορα με τα …Σκόπια!

3) Η νέα, πολυδιαφημισμένη ταινία του Παπακα(β)λιάτη είναι φτιαγμένη για να κερδίση την εύνοια των απανταχού επαγγελματιών “προοδευτικών”! Και φυσικά όσο μονόπλευρη χρειάζεται για να πετύχει κάτι τέτοιο. Σε κάποιο σημείο, βλέπουμε “φασίστες” να κάνουν κανονική επέλαση με αυτόματα όπλα(!) σε παράνομο καταυλισμό λαθρομεταναστών εντός του παλιού αεροδρομίου του Ελληνικού (τα άρματα μάχης λείπανε για να έρχεται στη μνήμη και η 21η Απριλίου)! Αλήθεια, πότε έγινε κάτι τέτοιο, πότε πήραν οι “φασίστες” τα αυτόματα (ούτε Αμερική να ήταν) και επιτέθηκαν σε μετανάστες; Κι’αν είναι τόσο απάνθρωπες οι συνθήκες πώς γίνεται να πολλαπλασιάζωνται άρδην αντί να αποφεύγουν με κάθε τρόπο την Ελλάδα; Φυσικά ούτε λέξη για τους Ελληνες που τελούν υπό καθεστώς ομηρείας σε γκετοποιημένες συνοικίες. Ούτε λέξη για τους απελπισμένους επίσης Ελληνες που κι’αυτοί θέλουν όπως όπως να εγκαταλείψουν τη χώρα τους. Θα μπορούσε τουλάχιστον “να παίξει” μ’αυτό το “κόνσεπτ”. Και ο μεν κ. Παπακαλιάτης έχει δικαίωμα να κάνη ό,τι θέλει, οι εδώ υπηρεσίες της Ελλάδος όμως πρέπει να προσέχουν όταν προωθούν ταινίες οι οποίες άδικα δυσφημίζουν τη χώρα. Για το άλλο σημείο όπου έρχεται μια Σουηδέζα να επιβάλη απολύσεις σε εταιρία η οποία εξαγοράζεται από μία ξένη, πάλι μονόπλευρα προβάλλεται το ανθρώπινο δράμα των απολυμένων. Ούτε λόγος για το πώς βρέθηκαν τόσοι περιττοί εργαζόμενοι εκεί ή για το δικαίωμα του επενδυτή να φροντίσει να μη χάση τα λεφτά του. Θα μου πείτε, ταινία είναι όχι ντοκυμανταίρ. Σωστά. Εφόσον όμως εκμεταλλεύεσαι πραγματικές ανθρώπινες καταστάσεις – για να πετύχης ένα ευσυγκίνητο, εύπεπτο και ευπώλητο αποτέλεσμα – οφείλεις να σεβαστής όλες τις παραμέτρους κι’όχι να αδικής ένα μέρος των θυμάτων (τους Ελληνες) προκειμένου να υπερπροβάλης τα υπόλοιπα θύματα (λαθρομετανάστες). Κάτι τέτοιο όμως θα προϋπέθετε ότι ο δημιουργός ενδιαφέρθηκε να κάνει μια καλή ταινία κι’όχι απλά μια εμπορική με επίφαση ποιότητας …

4) Οι υπάλληλοι του διπλωματικού σώματος θα πρέπη να είναι πολύ προσεκτικοί όταν χρησιμοποιούν τo απόφθεγμα του Σεφέρη (επίσης διπλωματικός) “όπου και να πάω η Ελλάδα με πληγώνει”. Το σωστό θα ήταν “όπου και να πάω η Ελλάδα με …πληρώνει”!