Του Δημήτρη Ρομποτή*
Αν η ζωή ήτο δράσις-αντίδρασις όπως αποφαίνονται μερικοί, τότε στην περίπτωση κατά την οποία τα αγγούρια θα είχαν σηκωθεί να γαμήσουν τον μανάβη, όπως λέει η προσφιλής παροιμία, θα αρκούσε να συμβή το αντίθετο, δηλαδή να σηκωθούν οι μανάβηδες να γαμήσουν τα αγγούρια! Ομως εάν συμβή το δεύτερο το αποτέλεσμα δεν θα διαφέρη από το πρώτο, διότι έτσι ή αλλιώς ο μανάβης είναι χαμένος ή μάλλον γαμημένος δια να κυριολεκτήσωμε! Δεν μπορείς να πηδήξης ένα αγγούρι, θα σε πηδήξη όπως και νά’ναι! Οπως δεν μπορείς να τα βάλης με έναν μαλάκα, είσαι χαμένος από χέρι (ούτε να αμυνθής αν σε χαστουκίση γυναίκα δημοσίως, απλά φυλάγεσαι μην φας κι’άλλες)! Επειδή λοιπόν η ζωή δεν λειτουργεί με αντιθετικότητες, συν-πλην, άσπρο-μαύρο αλλά είναι έγχρωμη όπως χαρακτηριστικώς λέει και το άσμα “άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλέ καραβάκια στο Αιγαίο δεν με παίρνετε καλέ”, για αυτό οι άνθρωποι με τα χίλια ζόρια δημιούργησαν την πολιτική προκειμένου να γίνεται σύνθεσις και να αποφεύγωνται οι διπολισμοί οι οποίοι αξιωματικώς οδηγούν στην καταστροφή! Η σύγχρονος Ελλάς έχει πλούσια εμπειρία επί τούτου, οι διχασμοί προέκυψαν εν τη γεννήσει της και συνεχίζονται έως την σήμερον με τη διαφορά ότι οι σημερινοί φορείς διπολισμών είναι τέτοιας χαμηλής στάθμης που δεν γίνεται να ληφθούν σοβαρά, άρα η πιθανότητα νέων διχασμών έχει κάπως απομακρυνθεί για αυτό και οι αδελφοί συνέλληνες κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα: διχάζονται στη βάση παλαιών και δοκιμασμένων διχασμών οι οποίοι χάρη στη Μεταπολίτευση και το …ξέρασμα του χρόνου έχουν γίνει vintage! Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είπε ο Μεταξάς το ΟΧΙ ή ο ελληνικός λαός;
Αυτή η αντιθετική ή αντιδραστική τάση εξακολουθεί να καταλαμβάνη το παρόν μας με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να δούμε συνθετικά ούτε την ίδια την ιστορία, αφού σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις η σύνθεση ακυρώνει το ερώτημα. Διότι το πρωί της 28ης Οκτωβρίου δεν επεδώθη τελεσίγραφο στον ελληνικό λαό, αλλά στον πρωθυπουργό ο οποίος και το απέρριψε. Και εν συνεχεία ο ελληνικός λαός μέσω του στρατού, των γυναικών της Πίνδου, των γυναικών της Αθήνας που έκπλεκαν γάντια και κάλτσες για τους στρατιώτες, επίσης απέρριψε το τελεσίγραφο οδηγώντας στο Επος του ’40. Γιατί δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ότι και οι δύο πλευρές που δεν είναι καθόλου δύο, αφού μιλάμε για μία χώρα, είπαν το ΟΧΙ; Χωρίς να παραγνωρίζωμε βεβαίως την ιδιαίτερη αξία του Μεταξικού ΟΧΙ διότι αυτός το είπε πρώτος και αυτό το ΟΧΙ δευτέρωσε ο ελληνικός λαός! Τα πράγματα είναι πιο απλά αν τα δούμε ψύχραιμα χωρίς τους διχαστικούς φακούς που μας κληροδότησε η βυζαντινή μας παράδοση των Πράσινων και των Βένετων που επί Μεταπολιτεύσεως εκφυλίστηκε σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (αν και τα δύο ήταν πράσινα, όπως τα …άλογα). Σώζεται δε έως την σήμερον ποδοσφαιρικώς, στα στρατόπεδα των Γάβρων και των Βάζελων με την προσθήκη εσχάτως και των Βουλγάρων (ΠΑΟΚ). Να μην ξεχάσωμε τα Χανουμάκια της ΑΕΚ διότι δικαίως θα παρεξηγηθούν πολλοί κι’άντε μετά να τους πείσω ότι δεν το έκανα επίτηδες!
Κλαρίνο ή βιολί, αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα διχασμού βάσης! Αποτέλεσμα ήταν να χάσουν και τα δύο με την επέλαση του μπουζουκιού που σιγά σιγά τα παραμέρισε, απειλώντας να τα βγάλη κι’από τα πανηγύρια ακόμη! Κι’όταν είδαν τα σκούρα, διεπίστωσαν ότι και το κλαρίνο και το βιολί μπορούσαν να συνυπάρξουν αρμονικότητα στα πλαίσια μιας δημοτικής ορχήστρας, αφού ούτως ή άλλως δεν ξεχώριζες ποιό είναι ποιό χάρη στους ενισχυτές με τα πολλά “έκο” και τα συνθεσάιζερ “Φαρφίσα” που εισήγαγαν στο πανηγύρι μια διεστραμμένη εκδοχή της ρωμαιοκαθολικής λειτουργίας! Και αναρωτιέται ο κάθε καλόπιστος, δεν γίνεται να τα έχωμε όλα μαζί; Βεβαίως και γίνεται, όλοι οι καλοί χωράνε (θυμάστε την Οικουμενική;), αν θες να πιάσης χρήμα πρέπει να αγκαλιάσης τους πάντες! Και δεν μπορείς να παίξης Πασχάλη χωρίς αρμόνιο. Η σύνθεση επιφέρει τη συμφωνία και μπορεί να μην είναι κλασική συμφωνία, ακόμη και να ακούγεται ως …διαφωνία στις ζωντανές ηχογραφήσεις που πουλάγανε οι πρώην Τσιγγάνοι και νυν “συνειδητοποιημένοι” Ρωμά σε κασέτες, έχει όμως την αλλοπαρμένη χάρη της κι’αν την παίξης σε κόρνα φορτηγού με καρπούζια το κατακαλόκαιρο, τύφλα νά΄χουν οι Πινκ Φλόυντι, ο Τουρνάς κι’οι Κουήν με το “Bohemian Rhapsody”!
Είναι ανάγκη οι Ελληνες να συμφωνήσωμε, να φτιάξουμε τις κοινές μας κασέτες επιτέλους! Τί κι’αν η τεχνολογία τις ξεπέρασε, είμεθα διαχρονικός λαός, ακόμη τα αρχαία μας ταϊζουν, οι κασέτες είναι ξεματοχινές και προσβάσιμες, αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο της συγχρόνου παραδόσεώς μας που δεν πρέπει επ’ουδενί να εγκαταλείψωμε για χάρη των σι ντί και του “Αϊ Κλάουντ”, όπως δεν εγκαταλείψαμε τον Αϊ Βασίλη για χάρη του “Σάντα Κλάους”!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα επιτυχημένου συνθέσεως είναι ο …ΣΥΡΙΖΑ! Ξεκίνησε ως μπουλούκι από αυτά που παίζανε στα οχηματαγωγά του Ρίου-Αντιρρίου για δίφραγκα και τάλληρα και έφτασε στο αντίστοιχο Μέγαρο της πολιτικής, το Μαξίμου! Από τα αλώνια στα σαλόνια, λίγο τους πήγε σχεδόν πέντε χρόνια; Κι’η Φώφη το προσπαθεί, αλλά δεν της βγαίνει διότι το ΠΑΣΟΚ είναι “overwhelming” γεύση, σαν να βάλης σκόρδο στο ρυζόγαλο ή αμαρέτο στο στιφάδο (το τελευταίο μπορεί να είναι καλό, θα το δοκιμάσω). Προσπαθεί πάντως, εδώ τόσοι και τόσοι παριστάνουν τους σεφ και έχουν καταστρέψει την ελληνική κουζίνα. Η Φώφη το πολύ πολύ να καταστρέψη το ΠΑΣΟΚ κι’αυτό αν θα είναι εθνική προσφορά!
Σύνθεση, συμφωνία, χρειαζόμαστε, αδελφές και αδελφοί συνέλληνες, και η μαγκιά έγκειται στο πώς θα συγκεράσωμε τις αλλόκοτες γεύσεις του παρόντος μας σε ένα αν όχι αρμονικό, τουλάχιστον ανεκτό σύνολο, όπως τον κατεψυγμένο μουσακά που σερβίρουν οι πολυμήχανοι εστιάτορές μας στους ανυποψίαστους τουρίστες! Στη λογική λοιπόν του θέση-αντίθεση=σύνθεση, προσφέρουμε χέση(κατεψυγμένος μουσακάς)-αντίχεση(άψητη μπύρα)=σύνχεση (σκατά)! Σε τελική ανάλυση και τα σκατά σύνθεση, συμφωνία είναι, αρκεί να μη εκφυλιστούν σε …κόψιμο! Η δημοκρατία όμως, όπως και ο τουρισμός είναι για γερά στομάχια, οι αδύνατοι ας τη βγάλουν με λαπά!
(Εάν δεν επιθυμήτε να λαμβάνετε το …πόνημά μου, παρακαλώ ενημερώστε με και θα σας αφαιρέσω από τη λίστα.)
*Ο Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: 1) Το όνομα Κοσμάς στα αγγλικά προφέρεται …Κασμάς!
2) Nowadays, everything happens for a …season!
3) Σέξπυρ!
4) Οι Ελληνες χωρίζονται σε …αυτόκτονες και …ετερόκτονες!
