του Δρος. Δημήτρη Ρομποτή*
Το επίσημο σύνθημα, αφήγημα ή εντύπωση αν προτιμάτε μετά την πρωθυπουργική επίσκεψη στις ΗΠΑ είναι ότι Ελλάς κάνει “come back” για να θυμηθούμε και την Αντζελα Δημητρίου, ότι “επέστρεψε” δηλαδή – από πού δεν μας λένε και ευτυχώς, διότι εντός εκτός και επί τα αυτά ουδέποτε υπήρξε ελκυστικός προορισμός παρά μη την εποχή του “κοινωνικού τουρισμού” που είχε εγκαινιάσει ο …Αντρέας τη δεκαετία του ’80 κι’είχαν γεμίσει τα πάλαι ποτέ “Ξενία” με δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι έπαιρναν διακοπές από τις …διακοπές πάλι με χρήματα του ελληνικού δημοσίου! “Η Ελλάς επιστρέφει” λοιπόν και ας ελπίσωμε ότι η επιστροφή δεν θα είναι όπως η επιχειρηθείσα προσφάτως υπό του Αρεως Σπηλιωτοπούλου – αν και είναι το πιθανότερο σενάριο καθότι αυτό διδάσκει η μακρόχρονος παράδοσις. Για να ανακεφαλαιώσουμε, η επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ ήταν επιτυχημένη κι’ας λέη ο καθένας ό,τι θέλει. Τράβηξε προσοχή, έριξε τα δίχτυα που έπρεπε να ρίξη, τα είπε με πολλούς και διάφορους σημαντικούς, έκανε ένα “breakthrough” κι’αυτό πρέπει να το αναγνωρίσωμε, ιδιαίτερα εμείς που ξέρουμε μέσες-άκρες πώς λειτουργεί η Αμερική. Το ζητούμενο τώρα, όπως και μετά από κάθε πρωθυπουργική επίσκεψη – το ξανάγραψα πριν μερικές μέρες και δεν κουράζομαι να το ξαναλέω διότι εκεί πάσχει η Ελλάς (Σύνδρομο Σαλαμπάση) – είναι το “follow up” το χτίσιμο δηλαδή επί της αρχικής επιτυχίας. Διότι χωρίς αυτό η Ελλάς όχι μόνο δεν επιστρέφει, αλλά ίσως απομακρύνεται καθότι υπάρχουν κι’άλλοι που τρέχουν και σκοράρουν όσο αυτή αδρανεί ή ψάχνεται. Τα κεφάλια μέσα λοιπόν ώστε να κερδηθή ο πόλεμος και όχι μόνο η αρχική μάχη. Δεν ξέρω αν το έχη κατανοήσει η Ελλάς, αλλά έχει προ πολλού εισέλθει σε εμπόλεμη κατάσταση επειδή βρίσκεται σε μια γειτονιά η οποία έχει αναφλεχθεί ως συγκαμένος κώλος και όλο και περισσότερες εστίες ξεπηδούν με κίνδυνο να κάψουν τα μπατζάκια της. Εάν δεν συνειδητοποιηθή πλήρως το εμπόλεμον της καταστάσεως η “επιστροφή” θα αποδειχτή …καταστροφή όπως έλεγε και ένα άλλο, ξεχασμένο σχετικά, νεοεληνικό (χ)άσμα. Χωρίς “follow up” η επιτυχία της επισκέψεως θα είναι ένα ακόμη επικοινωνιακό πυροτέχνημα, με εντυπωσιακή αρχική λάμψη αλλά ελάχιστη διάρκεια …
Αλλαγή σελίδος τώρα, αν και μένουμε στο ίδιο κεφάλαιο, σας έλεγα προχτές ότι για να δώση τα 2,2 εκατομμύρια δολάρια στο Ελληνικό Κολέγιο/Θεολογική Σχολή του Μπρούκλαϊν, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπη να απαιτήση διορισμό “Επιτροπής Σωτηρίας” προκειμένου τα χρήματα να πιάσουν τόπο κι’όχι να πάνε στράφι όπως είναι και το πιθανότερο. Εγραψα επίσης ότι αξιωματικώς από αυτή την επιτροπή πρέπει να αποκλεισθούν ιερωμένοι διότι όπου μπλέκουν σε θέματα διοίκησης ή οικονομικής διαχείρισης δεν μπορεί κανείς να βρη άκρη μετά (δεν ισχύει με τους Ρωμαιοκαθολικούς. Στο Πανεπιστήμιο Φόρνταμ, ένα από τα καλύτερα της Νέας Υόρκης, πρόεδρος είναι πάντα Ιησουίτης καλόγερος). Σήμερα θα κάνω μιά μικρή υποχώρηση και προτείνω επικεφαλής αυτής της “επιτροπής” που επί του παρόντος υπάρχει μόνο στη φαντασία μου, να αναλάβη εφόσον θέλη, ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος! Ναι, όπως το διαβάζετε, να ηγηθή της προσπάθειας διότι έχει το κύρος, τις ικανότητες, τα εχέγγυα και γενικά είναι πρόσωπο σεβαστό και σοβαρό. Μέχρι και ο Αντώνης του έπλεξε το εγκώμιο προσφάτως κι’ας τον ξέσκισε επί 5ετία στον Κήρυκα για να τον κάνη να φύγη. Και ο ίδιος αναγκάστηκε να φύγη, μετά από πενταμηνία όμως… Μπορεί να έχη περάσει τα 92 χρόνια, ηλικία προ πολλού αποσύρσεως, αλλά είναι όπως το F16 που εύκολα αναβαθμίζεται σε …Viper! Χαίρει άκρας υγείας – δεν κάνει καταχρήσεις –έχει αστείρευτη ενέργεια, είναι φανερά ανανεωμένος μετά την παραίτησή του διότι έφυγε ένα αβάσταχτο βάρος από τις πλάτες του και με τη φόρα που έχει πάρει τον βλέπω να φτάνη εύκολα την ηλικία των 115 ετών και βάλε! Μπορεί δε να βρη τους ανθρώπους που χρειάζονται, τόσο από τον ακαδημαϊκό όσο και τον επιχειρηματικό χώρο και λόγω του κύρους του θα ανταποκριθούν στο κάλεσμά του. Ταυτόχρονα, η πιθανή ενασχόλησή του με το πολύ σοβαρό αυτό θέμα θα λύση και τα χέρια του Αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου ώστε να μπορέση να επικεντρωθή σε άλλα επίσης σοβαρά θέματα, αφαιρώντας του έναν πολύ μεγάλο πονοκέφαλο. Ο Δημήτριος παραμένει κεφάλαιο για την εδώ Εκκλησία και κοινότητα και θα ήταν κρίμα να μην αξιοποιηθή, εφόσον βέβαια και ο ίδιος το επιθυμή. Μπορεί δε να αποδειχτή και ο καλύτερος πρώην αρχιεπίσκοπος, όπως ο Πρόεδρος Κάρτερ έχει αποδειχτεί ο καλύτερος πρώην πρόεδρος!
Μιας και ο λόγος το έφερε στους προέδρους, όλα δείχνουν ότι ο Πρόεδρος Παυλόπουλος θα αποδειχτή …Χρήστος Σαρτζετάκης, καθώς δεν φαίνεται να προχωράη η ανανέωση της θητείας του. Κρίμα, γιατί δεν μπορεί να πη κανείς ότι ήταν χειρότερος από τους προκατόχους του, τον έφαγαν όμως οι κακές παρέες (ΣΥΡΙΖΑ) …Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω σε ποιό όνομα έχει καταλήξει ο πρωθυπουργός, αλλά, με όλον τον σεβασμό που με διακρίνει, θα τολμούσα να του υποδείξω την αδερφή του την Ντόρα! Ετσι θα έχουμε τρίλιζα Μητσοτακέικου – τέτοιοι που είμαστε μας ταιριάζει! – πρόεδρο της Δημοκρατίας, πρωθυπουργό και δήμαρχο Αθηναίων! Σε τελική ανάλυση κι’αυτή έκανε τη φιλότιμή της ζημιά στην Αθήνα, άρα δικαιούται της ίδιας τιμής με τον Προκόπη. Αφήστε που η …ωμογενοποίηση στην κορυφή της πολιτικής ηγεσίας ενδέχεται να έχη και θεαματικά λειτουργικά αποτελέσματα, με τον ίδιο τρόπο που βοηθάει στην Πολεμική Αεροπορία η ομογενεποίηση του στόλου: κοινά ανταλλακτικά, κοινή εκπαίδευση και υψηλό επίπεδο ενδοσυνεννόησης. Είναι κι’αυτό μία (δια)λύσις …Και το Ντόρα ακούγεται σαν …ντόρος κι’αυτό αν μετράη επικοινωνιακώς!
(Εάν δεν επιθυμήτε να λαμβάνετε το …πόνημά μου, παρακαλώ ενημερώστε με και θα σας αφαιρέσω από τη λίστα.)
*Ο Δρ. Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη. Είναι δε τελειόφοιτος Διδακτορικού, αλλά δεν έχει λάβει πτυχίο για οικονομικούς λόγους, από τη Μεγάλη του Γένους …Χολή!
