του Δρος. Δημήτρη Ρομποτή*
Δεν ξέρω για σας, αλλά μετά και την επιλογή Σακελλαροπούλου για πρόεδρο της Δημοκρατίας δηλώνω, ανοιχτά πλέον, ακραιφνής βασιλόφρων! Δεν παίρνει άλλο ο θεσμός της προεδρευομένης, έχει εκπέσει τόσο που ο έκπτωτος Κωνσταντίνος φαντάζει γίγας μπροστά σε τόσους σπιθαμιαίους! Εχει υποβαθμιστεί τελείως ο θεσμός κι’αυτό οφείλεται κυρίως στις επιλογές της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας κι’όχι τόσο στην ουσιαστική έκδυση αρμοδιοτήτων με τη συνταγματική μεταρρύθμιση …Αντρέα το 1982. Με εξαίρεση τον Γκιζίκη – ενώπιον του οποίου είχε ορκιστεί ο Καραμανλής πρωθυπουργός το 1974 κι’όχι ενώπιον του βασιλέως που ήτο ακόμη ο νόμιμος αρχηγός του κράτους – ο οποίος ήταν εγκάθετος, και εν συνεχεία τον Τσάτσο που είχε ανάστημα προσωπικότητος, οι άλλοι ήταν είτε πολιτικοί προς απόσυρση ή εξυπηρετούσαν πολιτικές σκοπιμότητες της στιγμής: ο Παυλόπουλος επιβραβεύτηκε για την ανοχή του προς την καταστροφή της Αθήνας όταν ήταν υπουργός και τώρα η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου ικανοποιεί την επικοινωνιακή ανάγκη ο θεσμός να αποκτήση θηλυκό πρόσημο, ζωόφιλο συν τοις άλλοις. Χώρια που θα τυγχάνη και των ευλογιών της αμερικανικής πρεσβείας για τον χειρισμό της ως προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας της υπόθεσης με τον Αλεξάντερ Βίννικ, γνωστού και ως Mr. Bitcoin. Eπισήμως δεν κατηγορείται για τίποτα, παραμένει κρατούμενος όμως… Αν θέλανε οι Χριστιανοί όντως μια γυναίκα που να εκφράζη και την “επιστροφή” της Ελλάδος όπως διατυπώθηκε κατά την πρωθυπουργική επίσκεψη στις ΗΠΑ, γιατί δεν επέλεγαν την Αντζελα Δημητρίου με το come back της που είναι και αδιαμφισβήτητης δημοφιλίας; Η Τρίτη και μακρύτερη Δημοκρατία μας εκτός των άλλων υστερεί και σε φαντασία για αυτό καταφεύγει στην επιστημονική και το αποτέλεσμα είναι …Σακελλαροπούλου! Ευτυχώς που τα γιαλιά της έχουν στυλ, κάτι είναι κι’αυτό… Αγαπάει και τις γάτες, πολύ σημαντικό επίσης, δεν νοείται μη ζωόφιλος πρόεδρος της Δημοκρατίας με τόσα …ζώα επί τον οποίων θα άρχη! Ο μόνος που τελικά θα αισθάνεται απόλυτα ικανοποιημένος με την επιλογή της θα είναι ο Τάκης Θεοδωρόπουλος της Καθημερινής, διακηρυγμένα γατόφιλος αν και όχι ιδιαίτερα …ζωόφιλος!
Στο σημείο αυτό να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω τίποτα εναντίον της κ. Σακελλαροπούλου την οποία δεν είχα ακούσει ποτέ μέχρι τη σύλληψη και κράτηση του Βίννικ. Μπορεί να είναι καθόλα άξια και μία συμπαγής προσωπικότητα που να της πρέπη κάθε τιμή και προσκύνησις. Δεν είναι όμως presidential material που λέμε και στο Αμέρικα, όπως δεν ήταν και ο Παυλόπουλος. Με τη διαφορά ότι ο δεύτερος ως πολιτικός είχε κάποια καλύτερη αίσθηση των πραγμάτων και του πολιτικού χαρακτήρα που αναμφισβήτητα έχει ο θεσμός. Είναι δε μια άγνωστη στο ευρύ κοινό, εγχωρίως και διεθνώς, που δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να εμπνεύση εμπιστοσύνη. Θα μου πήτε τώρα, καλύτερα που είναι άγνωστη, είδαμε πώς μας βγήκαν οι γνωστοί, ωστόσο ο πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να έχη δημόσιο προφίλ, περγαμηνές πρότερου γνωστού βίου. Ακόμη κι’ο Σαρτζετάκης είχε ως εισαγγελέας στην υπόθεση Λαμπράκη!
Επιπλέον, ένας δικαστής φέρεται στη βάση μιας νοοτροπίας η οποία δεν ταιριάζει σε ένα φύσει πολιτικό αξίωμα. Ο δικαστής λαμβάνει αποφάσεις επί συγκεκριμένων δεδομένων, δουλειά του είναι να κρίνη αν κάποιος είναι αθώος ή ένοχος, αν κάτι είναι νόμιμο ή παράνομο. Σε μια πολιτική θέση όμως τα πράγματα δεν είναι συνήθως άσπρο/μαύρο, χρειάζεται άλλη διαίσθηση και άλλη νοοτροπία ικανή να δη πέρα από τους διπολισμούς, λαμβάνοντας υπόψη και τα συμφραζόμενα. Δεν λέω ότι η κ. Σακελλαροπούλου στερείται τέτοιων ικανοτήτων, απλά η μακρόχρονη θητεία της ως δικάστρια (η λέξη υπάρχει, την αναφέρει και ο Ησίοδος) λογικό είναι να την έχη προικίσει με τους ανάλογους εθισμούς που δεν συνάδουν με τη μελλοντική της ιδιότητα ως αρχηγού κράτους. Αυτό είναι και το σημαντικότερο πρόβλημα κατά τη γνώμη μου.
Πέραν από τους τεχνικούς λόγους όμως, στην παρούσα συγκυρία όπου η Ελλάς πραγματικά κινδυνεύει πανταχόθεν, θα περίμενε κανείς ότι ως πρόεδρος θα επελέγετο μια προσωπικότητα με πολιτικό κύρος και βάρος, ικανή να συμβάλη επικουρικά στις πάμπολλες διπλωματικές μάχες, να ανοίξη πόρτες και γενικά να φανή χρήσιμη. Η Ελλάς δεν είναι Σουηδία ή ακόμη και Σλοβενία όπου μια “ουδέτερη”, άχρωμη και άοσμη προσωπικότης θα μπορούσε να γίνη αρχηγός κράτους. Οι ανάγκες μας είναι άλλες και άμεσες! Θυμάμαι παλιά όταν ο Μητσοτάκης, ο πατήρ, προσπαθούσε να βάλη την Ελλάδα σε κάποιον ευρωπαϊκό οργανισμό (μου διαφεύγει ποιόν) και αντιδρούσε η Αγγλία, ο τότε Πρόεδρος Καραμανλής έστειλε γράμμα λέγοντας πώς είναι δυνατόν να είναι μέλος η Μεγάλη Βρεταννία που είχε ταχθεί κατά της ενοποιημένης Ευρώπης και να μένη η Ελλάς έξω; Τελικά μας δέχτηκαν. Πρόεδρο με τέτοιες παρεμβατικές δυνατότητες έχει ανάγκη η Ελλάς τώρα. Η κα. Σακελλαροπούλου με όλες τις εντυπωσιακές περγαμηνές της, δεν είναι σε θέση να ανταποκριθή σ’αυτόν τον ρόλο. Ας ελπίσωμε ότι δεν θα μας βγη θηλυκός …Σαρτζετάκης (επίσης δικαστικός και όχι πολιτικός)!
(Εάν δεν επιθυμήτε να λαμβάνετε το …πόνημά μου, παρακαλώ ενημερώστε με και θα σας αφαιρέσω από τη λίστα.)
*Ο Δρ. Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη. Είναι δε τελειόφοιτος Διδακτορικού, αλλά δεν έχει λάβει πτυχίο για οικονομικούς λόγους, από τη Μεγάλη του Γένους …Χολή!
