Του Δημήτρη Ρομποτή*
Το αποτέλεσμα των προχθεσινών αμερικανικών εκλογών ήταν τέτοιο που επιτρέπει σε όλους να λένε ότι νίκησαν! Εκτός από αυτούς που έχασαν, τους υποψηφίους που ήρθαν δεύτεροι δηλαδή. Ο Πρόεδρος Τραμπ δήλωσε ενθουσιασμένος ενώ η Νάνσυ Πελόσι των Δημοκρατικών έκανε λόγο για μεγάλη νίκη και ζήσανε αυτοί καλά, το θέμα είναι θα ζήσουμε εμείς καλύτερα; Διότι ένα εκλογικό αποτέλεσμα μας αφορά κατ’ουσίαν στον βαθμό που ενδέχεται να επηρεάση τη δική μας ζωή κι’όχι απλά τις εξουσιαστικές ισορροπίες και ανισορροπίες. Αυτό θα φανή, αν φανή σε βάθος χρόνου, όλοι ξέρουμε άλλωστε ότι στο τέλος έρχεται ο λογαριασμός κι’όχι στην αρχή του γεύματος, ειδάλλως θα σκεφτόμασταν δύο και τρεις φορές πριν παραγγείλουμε.
Επανερχόμεθα λοιπόν στην επικαιρότητα και στα δεδομένα που έχουμε: Ο Πρόεδρος Τραμπ κράτησε, εφόσον δούμε τις εκλογές ως δημοψήφισμα για την προεδρία του. Το περίφημο “Μπλε Κύμα” των Δημοκρατικών που υποτίθεται θα είχε σαρώσει τον “Τραμπισμό” αποδείχτηκε αν όχι …πούτσες-μπλε ούτε κατά διάνοια τσουνάμι. Οι Ρεπουμπλικανοί έβγαλαν δύο ακόμη γερουσιαστές και δυνάμωσαν την παρουσία τους σε επίπεδο κυβερνητών. Μετά από δύο χρόνια μιας ανορθόδοξης και θυελλώδους προεδρίας μπορούμε να πούμε ότι το αποτέλεσμα συνιστά νίκη Τραμπ, όπως είπε και ο ίδιος άλλωστε.
Ωστόσο, και οι Δημοκρατικοί δεν έμειναν με τα χέρια άδεια. Μπορεί το τσουνάμι που ήλπιζαν να μην ήρθε ποτέ, έχουν όμως την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων κι’αυτό δεν είναι λίγο. Μπορούν πλέον να ασκούν αποτελεσματικότερο έλεγχο στον πρόεδρο και γενικά να του κάνουν τη ζωή πολύ πιο δύσκολη από πριν. Ο Τραμπ θα αναγκαστή να συμβιβάζεται περισσότερο αν θέλη να κυβερνήση και θα πρέπη κάποια στιγμή να δώση απαντήσεις για πράγματα που επί του παρόντος αιωρούνται, όπως η σχέση του με τους Ρώσους, η δημοσιοποίηση της φορολογικής του δήλωσης κλπ.
Γενικά είναι και προς το συμφέρον της χώρας ο πρόεδρος να μην έχη μαζί του και τα δύο νομοθετικά σώματα. Και ένας πρόεδρος με το στυλ του Τραμπ που δεν είναι ακριβώς πολιτικό δεν πρέπει να παίζη “λίμπερο” εντελώς. Εως εδώ καλά λοιπόν. Το θέμα είναι τί θα γίνη στη συνέχεια και στο πεδίο της μάχης διότι με δεδομένη την πόλωση μεταξύ των δύο κομμάτων και στην αμερικανική κοινωνία κατ’επέκταση, αυτός ο έλεγχος που απέκτησαν οι Δημοκρατικοί μπορεί να οδηγήση σε ένα είδος ακυβερνησίας. Ποιός δεν θυμάται την εποχή Γκίνγκριτς, όταν οι Ρεπουμπλικανοί είχαν τη Βουλή των Αντιπροσώπων και οι Δημοκρατικοί την προεδρία; Μέχρι η κυβέρνηση είχε κλείσει για εβδομάδες επειδή δεν συμφωνούσαν στην κατανομή των κονδυλίων.
Ο Τραμπ πάντως είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο και στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου που έδωσε είπε ότι αν τα πράγματα φτάσουν στα άκρα, ο ίδιος θα ρίξη την ευθύνη στο Κογκρέσο το οποίο δεν χαίρει και μεγάλης εκτίμησης στην κοινή γνώμη ούτως ή άλλως. Μ’άλλα λόγια αν η Πελόσι και το κόμμα της παίξουν κατενάτσιο ο πρόεδρος που εξακολουθεί να έχη υψηλά ποσοστά δημοφιλίας – όσο κι’αν δεν αρέση αυτό σε κάποιους – θα βγαίνη και θα λέη ότι αυτοί φταίνε που δεν μπορεί να υλοποιήση όσαν υποσχέθηκε. Υπ’αυτή την έννοια, η Δημοκρατική Βουλή ενδέχεται να σώση τον Τραμπ από τις ίδιες τις υποσχέσεις του εφόσον θα μπορή να πη ότι αναγκαστικά πρέπει να συμβιβαστή σε διάφορα πράγματα ή να μην τα προχωρήση καθόλου.
Στο ίδιο μήκος κύματος, οι Δημοκρατικοί αν δεν προσέξουν η προχθεσινή τους επιτυχία στη Βουλή των Αντιπροσώπων μπορεί να αποδειχτή μπούμερανγκ. Είναι άλλο πράγμα κι’ίσως πιο εύκολο να κερδίσης μια θέση εξουσίας κι’άλλο το πώς θα τη διαχειριστής. Εάν παίξουν κόντρα μέχρι άκρων τον Τραμπ, ίσως του προσφέρουν πολύτιμη υπηρεσία, διότι όπως ήδη είπαμε, μπορεί να μην κάνη τίποτα και να τους ρίξη την ευθύνη. Κι’αν η οικονομία ταρακουνηθή από αυτή την κόντρα, τότε ο κόσμος το πιο πιθανό είναι να πάρη το μέρος του προέδρου. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι ο Τραμπ χαίρει ευρείας αποδοχής και επειδή δεν είναι πολιτικός καριέρας, κάτι που δεν ισχύει για τα μέλη της βουλής.
Σίγουρα μπαίνουμε σε νέα φάση και η επόμενη διετία δεν πρόκειται να μας κάνη να βαρεθούμε ως προς τις πολιτικές εξελίξεις. Επί του παρόντος οι δύο πλευρές έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται ικανοποίηση και χαρά για τη νίκη τους. Τα δύσκολα θα αρχίσουν από τον Ιανουάριο …
Ο Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος και τώρα δηλώνει λαϊκός τραγουδιστής με έδρα τη Νέα Υόρκη..
