Του Δημήτρη Ρομποτή* Στο χτεσινό σχόλιο με θέμα τους εορτασμούς για το ΟΧΙ στην Ουάσιγκτων, κατήγγειλα την εκτός προγράμματος, με μορφή σφήνας, παρουσία της κ. Ντόρας Μπακογιάννη η οποία μίλησε κιόλας αναλαμβάνοντας με τη χαρακτηριστική της θρασύτητα την εκπροσώπηση του ελληνικού λαού στη σχετική εκδήλωση, άσχετα αν ήταν παρών ο πρέσβυς της Ελλάδος ο οποίος και έκανε τον σχετικό χαιρετισμό ως όφειλε. Και επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο στην περίπτωση της οικογένειας Μητσοτάκη, φαίνεται ότι η εμφάνιση εντασσόταν σε ένα ευρύτερο σχέδιο ανάκαμψης των πολιτικών της εκπροσώπων στο προσκήνιο, από το οποίο ποτέ δεν απομακρύνθηκαν ούτως ή άλλως, έμεναν όμως…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Την εβδομάδα που μας πέρασε βρέθηκα στην Ουάσινγκτων με αφορμή τις διήμερες εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου που διοργάνωσε για 5η συνεχή χρονιά το OXI Day Foundation. Η αρχική ιδέα ήταν του Αντυ Μάνατος, κορυφαίου λομπίστα και ιδρυτή της εταιρείας Manatos & Manatos που προωθεί τα ελληνικά και κυπριακά συμφέροντα στην αμερικανική πρωτεύουσα. Σκοπός της πρωτοβουλίας ήταν να αναδειχτή αυτό το κομμάτι της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, για το οποίο, σημειωτέον, ελάχιστα έως καθόλου γνωρίζουν οι Αμερικανοί, και η σημασία του ως προς την τελική έκβαση του πολέμου. Χάρη στη βοήθεια και πολλών επωνύμων Ελληνοαμερικανών που στήριξαν και…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Τούτες τις μέρες ξανάρχεται στην εθνική μνήμη το Επος (με αναγραμματισμό γίνεται πέος) του ’40 και ο καθένας αντλεί τα δικά του νοήματα όπως και εφόσον μπορή, πέραν από τα συλλογικά που συνοψίζονται σ’αυτό που με κραυγαλέο πάθος βροντοφώναζαν οι Βλάχοι δάσκαλοί μας: «μέχρι τώρα λιέγαμε ότι οι Ελλιηνες πολιεμούν σαν ήρωες, στο εξής θα λιέμε ότι οι ήρωες πολιεμούν σαν Ελλιηνες»! Αναμφίβολα οι μεγάλοι πρωταγωνιστές ήταν οι στρατιώτες, οι γυναίκες της Πίνδου που είχαν αναλάβει εθελοντικώς τον ανεφοδιασμό του μετώπου, οι γυναίκες των πόλεων που έπλεκαν κάλτσες και έστελναν κιβώτια με ό,τι μπορούσαν στους πολεμιστές και…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Ξύπνησα κάθιδρος «εν τω μέσω της νυχτός», αλαφιασμένος πέταξα τα σκεπάσματα ενώ το «ρολόι του κόσμου» χτυπούσε σημειωτόν! Αφουγκράστηκα την αρμονία του σύμπαντος αλλά ακουγόταν σαν κινεζικός καυγάς κι’αποφάσισα να επιστρέψω στον λήθαργο «ένθα ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός» μα λίγο από όλα κι’ακατάσχετα, «one size fits all» και ο Προκρούστης απέθανε άνεργος! Ο χειμώνας σέρνει από τους γιακάδες το καλοκαίρι που ως πιτσιρικάς αρνείται πεισμωμένα να μπη εσωτερικός για την πολύμηνη μάθηση. Στη μέθη του Αυγούστου και το ξεφάντωμα του Τρυγητή θαρρούσε πως τά’μαθε όλα, χώρια που σιχαίνεται τις εκθέσεις για τα πρωτοβρόχια και…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Επροχτές, καθώς περπατούσα κατά μήκος της Λέξινγκτον, είδα έναν αψηλό και ευτραφή κύριο με μια γαλλική φραντζόλα παραμάσκαλα και θα έπαιρνα όρκο ότι ήταν ο Φίλης του ΣΥΡΙΖΑ! Βέβαια, κάτι δεν μου πήγαινε καλά διότι πώς μπορεί να είναι ο Φίλης με μία μόνο φραντζόλα (από τις γαλλικές, τις μακρόστενες, τις κριτσανιστές); Τελικώς κι’αφού πλησίασα περισσότερο, πριν κάνω το λάθος να αναφωνήσω «κε. Υπουργέ», διεπίστωσα ότι επρόκειτο μάλλον για κάποιον ατημέλητα ενδεδυμένο διανοούμενο ή «χόμλες» που δεν έδωσε και καμμία σημασία στην εξεταστική ματιά μου. Θα μπορούσε βέβαια να ήταν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν το διακινδύνευσα…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Η παραίνεση του Αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν προς την Ελλάδα να σέβεται τα δικαιώματα των μουσουλμάνων κατά το ετήσιο δείπνο του Τάγματος των Αρχόντων του Αγίου Ανδρέα που πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου στο Χίλτον του Μανχάτταν, ήταν το μόνο «φάλτσο» σε μια κατά τα άλλα άρτια οργανωμένη και πανηγυρική εκδήλωση που έχαιρε της παρουσίας ενός τόσο υψηλόβαθμου προσκεκλημένου. Ηρθε ως κεραυνός εν αιθρία (η δήλωση, όχι ο προσκεκλημένος) και το δειλό χειροκρότημα που πήγε να αρχίση επιβεβαίωσε την αμηχανία των παρευρισκομένων. Εκτοτε αιωρείται το ερώτημα αν τού’φυγε στον ρητορικό του οίστρο – έχει ξαναγίνει, πέρυσι συγκεκριμένα, με…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Ιδρωκόπησε πολύ, μάτωσε ο Αντερσον Κούπερ του CNN στη χτεσινοβραδυνή τηλεμαχία των Δημοκρατικών να φτάση τον …Πάνο Χαρίτο της ΕΡΤ, αλλά δεν τα κατάφερε! Στις καλύτερές του στιγμές άντε να ήταν …Χατζηνικολάου! Αφήστε δε το σκηνικό που θύμιζε «ρινγκ» πυγμαχίας, εν αντιθέσει με αυτό της ΕΡΤ που τους είχε σε θρανία σαν μαθητούδια με τον δάσκαλο στη μέση να φοβερίζη μήπως παραβούν τους κανονισμούς κι’ανάψη η κουβέντα να πουν καμμιάν αλήθεια κατά λάθος! Η Αμερική εκτός από δημοκρατία υπολείπεται πλέον και σε τηλεόραση, μπορεί να είναι η πρώτη διδάξασα σ’όλα αυτά, αλλά η μονίμως πτωχή πλην όχι…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Ο Σταύρος Τζίμας με άρθρο του στην Καθημερινή το οποίο τιτλοφορείται «Η σημασία της Αμφίπολης» καταπιάνεται με τη σχιζοφρένεια που χαρακτηρίζει τη σημερινή κυβέρνηση αλλά και ένα όχι ευκαταφρόνητο τμήμα της ελλαδικής κοινωνίας. Συνιστώ να το διαβάσετε ολόκληρο, εν περιλήψει όμως αναφέρει ότι η υπεύθυνη των ανασκαφών, κ. Κατερίνα Περιστέρη, κατά τη διάρκεια ομιλίας της σε αποφοίτους του Αριστοτελίου Πανεπιστημίου ανέφερε ότι ο νεκρός, περί την πιθανή ταυτότητα του οποίου ξοδεύτηκαν τόνοι μελάνης και φαιάς ουσίας σε μια φρενίτιδα που θύμιζε εν πολλοίς το πάλαι ποτέ ανοικτό (για μια σαιζόν) ερώτημα «Ποιός πυροβόλησε τον Τζέι Αρ» στη…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Ενα ιστολόγιο, όπως ετούτο, εκ των πραγμάτων είναι βήμα γνώμης, δεν κάνει ρεπορτάζ και η όποια δημοσιογραφική έρευνα έχει στοχοθετικό χαρακτήρα. Πλην όμως στον χώρο της …ωμογένειας είναι ανάγκη πολλές φορές οι γραμμές να μην ισχύουν και όλοι, λίγο ως πολύ, γινόμαστε «κροσόβερ» δημοσιογράφοι όταν οι συνθήκες το απαιτούν. Εδώ και πολύ καιρό έχω γίνει αποδέκτης παρατηρήσεων, μέχρι και αγανακτισμένων παραπόνων, αναφορικά με την εδώ κυπριακή αποστολή και τις υπηρεσίες που προσφέρει. Με τον όρο κυπριακή αποστολή εννοώ το Γενικό Προξενείο και τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία στα Ηνωμένα Εθνη που συστεγάζονται μαζί με άλλες υπηρεσίες στο λεγόμενο Κυπριακό…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Eυτυχώς που στον κόσμο υπάρχουν και χειρότερα! Στο χάλι λειτουργεί παρηγορητικά να ξέρης ότι δεν είσαι ο τελευταίος της παρέας που ξύνει τον πάτο του ιστορικού γίγνεσθαι. Δεν ξέρω κατά πόσο βοηθάει όσον αφορά στην πιθανή ανάκαμψη, σίγουρα όμως προσφέρει ψυχολογικού χαρακτήρα αρωγή, διόλου ευκαταφρόνητη στις δύσκολες μέρες μας όπου ο ψυχολόγος έχει γίνει το ίδιο απαραίτητος με τον δικηγόρο. Κι΄όταν μιλάμε για κράτη, όπως εν προκειμένω, τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα διότι δεν υπάρχουν καν ψυχολόγοι αλλά θεράποντες ιατροί οι οποίοι αναλαμβάνουν να σε συμμορφώσουν δια της βίας σαν βλέπουν ότι ο ίδιος δεν μπορείς…